W 1877 roku brytyjska administracja kolonialna utworzyła chiński protektorat, na którego czele stał William Pickering, aby zająć się palącymi problemami, przed którymi stoi społecznośćchińska w osadach w Cieśninie, zwłaszcza w Singapurze, Penang i Malakce.Poważnym problemem były szerzące się nadużycia w handlu kulisami, podczas którego chińscy robotnicy byli narażeni na poważny wyzysk, oraz ochrona Chinek przed przymusową prostytucją.Protektorat miał na celu uregulowanie handlu kulisami, wymagając od agentów kulisów rejestracji, poprawiając w ten sposób warunki pracy i zmniejszając potrzebę korzystania przez pracowników z pośredników wyzysku i tajnych stowarzyszeń.Utworzenie Chińskiego Protektoratu przyniosło wymierną poprawę życia chińskich imigrantów.Dzięki interwencjom Protektoratu nastąpił zauważalny wzrost liczby przybyszów Chińczyków od lat osiemdziesiątych XIX wieku wraz z poprawą warunków pracy.Instytucja odegrała kluczową rolę w przekształceniu rynku pracy, zapewniając pracodawcom możliwość bezpośredniego zatrudniania chińskich pracowników, bez ingerencji tajnych stowarzyszeń lub pośredników, którzy wcześniej dominowali w handlu pracą.Ponadto Chiński Protektorat aktywnie działał na rzecz poprawy ogólnych warunków życia społeczności chińskiej.Często kontrolowała warunki pracy służby domowej, ratując osoby znajdujące się w nieludzkich sytuacjach i oferując schronienie w Singapurskim Domu dla Dziewcząt.Protektorat miał także na celu ograniczenie wpływów tajnych stowarzyszeń, nakazując wszystkim chińskim organizacjom społecznym, w tym tajnym i często przestępczym „kongsi”, zarejestrowanie się w rządzie.W ten sposób zaoferowali społeczności chińskiej alternatywną drogę poszukiwania pomocy, osłabiając uścisk tajnych stowarzyszeń na ludności.