Król Khalid zastąpił swojego przyrodniego brata, króla Faisala, a podczas jego panowania w latach 1975–1982 Arabia Saudyjska przeszła znaczący rozwój gospodarczy i społeczny.Infrastruktura i system edukacji kraju uległy szybkiej modernizacji, a politykę zagraniczną charakteryzowało się wzmacnianiem więzi ze Stanami Zjednoczonymi.Dwa główne wydarzenia w 1979 roku wywarły głęboki wpływ na politykę wewnętrzną i zagraniczną Arabii Saudyjskiej:1. Irańska rewolucja islamska: istniały obawy, że mniejszość szyicka we wschodniej prowincji Arabii Saudyjskiej, gdzie znajdują się pola naftowe, może zbuntować się pod wpływem rewolucji irańskiej.Strach ten wzmógł się po kilku zamieszkach antyrządowych w regionie w latach 1979 i 1980.2. Zajęcie Wielkiego Meczetu w Mekce przez islamskich ekstremistów: motywacją ekstremistów było częściowo postrzeganie korupcji reżimu saudyjskiego i odchyleń od zasad islamu.To wydarzenie głęboko wstrząsnęło monarchią saudyjską.^[52]W odpowiedzi saudyjska rodzina królewska wymusiła bardziej rygorystyczne przestrzeganie islamskich i tradycyjnych norm saudyjskich (takich jak zamykanie kin) oraz zwiększyła rolę Ulemów (religioznawców) w zarządzaniu.Jednak środki te powiodły się tylko częściowo, ponieważ nastroje islamistyczne nadal rosły.^[52]Król Khalid przekazał znaczące obowiązki księciu koronnemu Fahdowi, który odegrał kluczową rolę w zarządzaniu sprawami międzynarodowymi i wewnętrznymi.Wzrost gospodarczy był kontynuowany szybko, a Arabia Saudyjska odgrywała bardziej znaczącą rolę w polityce regionalnej i globalnych sprawach gospodarczych.^[48] ​​Jeśli chodzi o granice międzynarodowe, wstępne porozumienie w sprawie podziału saudyjsko-irackiej strefy neutralnej osiągnięto w 1981 r., a sfinalizowano w 1983 r. ^[48] Panowanie króla Khalida zakończyło się jego śmiercią w czerwcu 1982 r. ^[48]