Podróż Indii w kierunku rozwoju broni jądrowej rozpoczęła się w 1944 r., kiedy fizyk Homi Jehangir Bhabha założył Instytut Badań Podstawowych Tata.Po uzyskaniu niepodległości od Imperium Brytyjskiego w 1947 r. premier Jawaharlal Nehru zezwolił na rozwój programu nuklearnego pod kierownictwem Bhabhy, koncentrując się początkowo na pokojowym rozwoju zgodnie z ustawą o energii atomowej z 1948 r. Indie aktywnie uczestniczyły w tworzeniu Nienuklearnej Organizacji Niepodległościowej. Traktatu o Proliferacji, ale ostatecznie zdecydował się go nie podpisywać.W 1954 roku Bhabha przesunął program nuklearny w stronę projektowania i produkcji broni, ustanawiając znaczące projekty, takie jak Zakład Energii Atomowej w Trombay i Departament Energii Atomowej.Do 1958 roku program ten zapewnił znaczną część budżetu obronnego.Indie zawarły także umowy z Kanadą i Stanami Zjednoczonymi w ramach programu Atomy dla Pokoju, otrzymując reaktor badawczy CIRUS w celach pokojowych.Indie zdecydowały się jednak rozwinąć swój rodzimy cykl paliwa jądrowego.W ramach Projektu Phoenix w Indiach do 1964 r. zbudowano zakład ponownego przetwarzania, odpowiadający zdolnościom produkcyjnym firmy CIRUS.Lata sześćdziesiąte XX wieku oznaczały kluczowy zwrot w kierunku produkcji broni nuklearnej pod rządami Bhabhy, a po jego śmierci Raja Ramanny.Program nuklearny stanął przed wyzwaniami podczas wojny chińsko-indyjskiej w 1962 r., co doprowadziło Indie do postrzegania Związku Radzieckiego jako niewiarygodnego sojusznika i wzmocniło ich zaangażowanie w opracowanie nuklearnego środka odstraszającego.Rozwój broni nuklearnej przyspieszył za rządów premier Indiry Gandhi pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku, przy znaczącym udziale naukowców takich jak Homi Sethna i PK Iyengar.Program skupiał się na plutonie, a nie uranie do rozwoju broni.W 1974 r. Indie przeprowadziły swoją pierwszą próbę nuklearną o kryptonimie „Uśmiechnięty Budda” w ścisłej tajemnicy i przy ograniczonym zaangażowaniu personelu wojskowego.Test, początkowo uznany za pokojową eksplozję nuklearną, miał poważne reperkusje w kraju i za granicą.Zwiększyło to popularność Indiry Gandhi w Indiach i doprowadziło do odznaczeń cywilnych kluczowych członków projektu.Jednak na arenie międzynarodowej doprowadziło to do utworzenia Grupy Dostawców Jądrowych w celu kontrolowania rozprzestrzeniania broni jądrowej i wpłynęło na stosunki nuklearne Indii z takimi krajami jak Kanada i Stany Zjednoczone.Test miał także głębokie implikacje dla stosunków Indii z Pakistanem , zwiększając regionalne napięcia nuklearne.