Początki powstania i ekspansji państwa polskiego w X w. sięgają Polan, plemienia zachodniosłowiańskiego, które osiedliło się w Wielkopolsce, wykorzystując strategiczne położenie Giecza, Poznania, Gniezna i Ostrowa Lednickiego.Na początku X wieku rozpoczęły się znaczące fortyfikacje i ekspansja terytorialna, szczególnie około 920-950.Okres ten przygotował grunt pod ewolucję tych ziem plemiennych w bardziej scentralizowane państwo pod przywództwem dynastii Piastów, zwłaszcza Mieszka I.Mieszko I, po raz pierwszy wspomniany we współczesnych źródłach przez Widukina z Corvey w połowie lat 60. XX w., w znaczący sposób ukształtował wczesne państwo polskie.Jego rządy wiązały się zarówno z konfrontacjami militarnymi, jak i sojuszami strategicznymi, jak na przykład małżeństwo w 965 r. z Doubravką, chrześcijańską księżniczką czeską, które przyspieszyło jego nawrócenie na chrześcijaństwo 14 kwietnia 966 r. Wydarzenie to, znane jako Chrzest Polski, uważa się za fundamentalne dla państwo polskie.Panowanie Mieszka zapoczątkowało także ekspansję Polski na terytoria takie jak Małopolska, Ziemie Wiślane i Śląsk, które odegrały integralną rolę w tworzeniu terytorium zbliżonego do współczesnej Polski.Polanie pod rządami Mieszka rozpoczęli jako federacja plemienna i przekształcili się w scentralizowane państwo, które połączyło się z innymi plemionami słowiańskimi.Pod koniec X wieku królestwo Mieszka zajmowało powierzchnię około 250 000 km² i zamieszkiwało prawie milion ludzi.Krajobraz polityczny Polski Mieszka był złożony, charakteryzował się zarówno sojuszami, jak i rywalizacją w regionie.Szczególnie znaczące były jego stosunki dyplomatyczne ze Świętym Cesarstwem Rzymskim, poprzez sojusze i daniny.Walki wojskowe Mieszka z sąsiednimi plemionami i państwami, takimi jak Velunzani, Słowianie połabscy ​​i Czesi, odegrały kluczową rolę w zabezpieczeniu i rozszerzeniu terytoriów Polski.Bitwa pod Cedynią w 972 r. przeciwko margrabiemu Odo I z Saksońskiej Marchii Wschodniej była godnym uwagi zwycięstwem, które pomogło utrwalić kontrolę Mieszka nad ziemiami pomorskimi aż do Odry.Pod koniec swego panowania około 990 r. Mieszko uczynił z Polski główne mocarstwo w Europie Środkowo-Wschodniej, czego kulminacją było poddanie kraju władzy Stolicy Apostolskiej poprzez dokument Dagome iudex.Akt ten nie tylko umocnił chrześcijański charakter państwa, ale także mocno umieścił Polskę w szerszym europejskim krajobrazie politycznym i religijnym.