Po klęsce Napoleona na Kongresie Wiedeńskim, który obradował w latach 1814 i 1815, ustanowiono nowy ład europejski. Adam Jerzy Czartoryski, były bliski współpracownik cesarza Aleksandra I, stał się czołowym orędownikiem polskiej sprawy narodowej.Kongres wprowadził nowy plan rozbiorowy, uwzględniający część zdobyczy dokonanych przez Polaków w okresie napoleońskim.Księstwo Warszawskie zostało zastąpione w 1815 roku nowym Królestwem Polskim, nieoficjalnie zwanym Królestwem Kongresowym.Pozostałe królestwo polskie zostało przyłączone do Imperium Rosyjskiego w unii personalnej pod rządami rosyjskiego cara i pozwolono mu na własną konstytucję i armię.Na wschód od królestwa duże obszary dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów pozostały bezpośrednio włączone do Imperium Rosyjskiego jako Kraj Zachodni.Terytoria te, wraz z Kongresówką, są powszechnie uważane za zabór rosyjski.„Rozbiory” rosyjski, pruski i austriacki to nieformalne nazwy ziem dawnej Rzeczypospolitej, a nie rzeczywiste jednostki podziału administracyjnego ziem polsko-litewskich po rozbiorach.Zabór pruski obejmował część wydzieloną jako Wielkie Księstwo Poznańskie.Chłopi pod pruską administracją byli stopniowo uwłaszczani w ramach reform z 1811 i 1823 r. Ograniczone reformy prawne w zaborze austriackim zostały przyćmione przez wiejską biedę.Wolne Miasto Kraków było maleńką republiką utworzoną przez Kongres Wiedeński pod wspólnym nadzorem trzech mocarstw zaborczych.Pomimo ponurej z punktu widzenia polskich patriotów sytuacji politycznej, na ziemiach zajętych przez obce mocarstwa dokonał się postęp gospodarczy, gdyż okres po Kongresie Wiedeńskim przyniósł znaczny rozwój budownictwa wczesnego przemysłu.