W 1406 roku ^[siły] birmańskie z Królestwa Ava najechały Arakan.Kontrola Arakanu była częścią wojny czterdziestoletniej pomiędzy Ava i Hanthawaddy Pegu na kontynencie birmańskim.Kontrola nad Arakanem kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk, zanim siły Hanthawaddy wyparły siły Ava w 1412 roku. Ava utrzymała pozycję w północnym Arakanie aż do roku 1416/17, ale nie próbowała odbić Arakanu.Wpływy Hanthawaddy ustały po śmierci króla Razadarita w 1421 r. Były arakański władca Min Saw Mon otrzymał azyl w Sułtanacie Bengalu i mieszkał tam w Pandui przez 24 lata.Saw Mon zbliżył się do bengalskiego sułtana Jalaluddina Muhammada Shaha, służąc jako dowódca armii królewskiej.Saw Mon przekonał sułtana, aby pomógł przywrócić mu utracony tron.^[37]Saw Mon odzyskał kontrolę nad tronem arakańskim w 1430 r. dzięki pomocy wojskowej bengalskich dowódców Wali Khana i Sindhi Khana.Później założył nową stolicę królewską, Mrauk U. Jego królestwo stało się znane jako Królestwo Mrauk U.Arakan stał się wasalem Sułtanatu Bengalu i uznał zwierzchnictwo bengalskie nad pewnym terytorium północnego Arakanu.W uznaniu statusu wasala swojego królestwa królowie Arakanu otrzymali tytuły islamskie pomimo bycia buddystami i zalegalizowali używanie w królestwie islamskich złotych monet dinarów z Bengalu.Królowie porównywali się do sułtanów i zatrudniali muzułmanów na prestiżowych stanowiskach w administracji królewskiej.Saw Mon, obecnie stylizowany na Sulejmana Szacha, zmarł w 1433 r., a jego następcą został jego młodszy brat Min Khayi.Choć zaczynał jako protektorat Sułtanatu Bengalu od 1429 do 1531 roku, Mrauk-U z pomocą Portugalczyków podbił Chittagong.Dwukrotnie odpierał próby podboju królestwa przez Toungoo Birmę w latach 1546–1547 i 1580–1581.U szczytu swej potęgi przez krótki czas kontrolował wybrzeże Zatoki Bengalskiej od Sundarbans do Zatoki Martaban od 1599 do 1603. W ^[1666] stracił kontrolę nad Chittagong po wojnie z imperium Mogołów .Jego panowanie trwało do 1785 roku, kiedy zostało podbite przez birmańską dynastię Konbaung.Było domem dla wieloetnicznej populacji, a miasto Mrauk U było domem dla meczetów, świątyń, sanktuariów, seminariów i bibliotek.Królestwo było także ośrodkiem piractwa i handlu niewolnikami.Bywali tu kupcy arabscy, duńscy, holenderscy i portugalscy .