Po II wojnie światowej i kapitulacjiJapończyków Birma przeszła okres zawirowań politycznych.Aung Sanowi, przywódcy, który sprzymierzył się z Japończykami, ale później zwrócił się przeciwko nim, groziło ryzyko, że będzie sądzony za morderstwo w 1942 r., ale władze brytyjskie uznały to za niemożliwe ze względu na jego popularność.^[77] Brytyjski gubernator Sir Reginald Dorman-Smith wrócił do Birmy i przedłożył fizyczną rekonstrukcję nad niepodległością, powodując tarcia z Aung San i jej Antyfaszystowską Ludową Ligą Wolności (AFPFL).W samej AFPFL powstały podziały między komunistami i socjalistami.Dormana-Smitha zastąpił później Sir Hubert Rance, któremu udało się stłumić eskalację strajku, zapraszając Aung San i innych członków AFPFL do Rady Wykonawczej Gubernatora.Rada Wykonawcza pod przywództwem Rance'a rozpoczęła negocjacje w sprawie niepodległości Birmy, co doprowadziło do Porozumienia Aung San-Attlee w dniu 27 stycznia 1947 r. ^[77] Jednakże pozostawiło to frakcje w AFPFL niezadowolenie, popychając niektórych do opozycji lub działalności podziemnej.Aung San udało się także zintegrować mniejszości etniczne podczas konferencji w Panglong, która odbyła się 12 lutego 1947 r., obchodzonej jako Dzień Zjednoczenia.Popularność AFPFL została potwierdzona zdecydowanym zwycięstwem w wyborach do Zgromadzenia Ustawodawczego w kwietniu 1947 roku.Tragedia wydarzyła się 19 lipca 1947 r., kiedy zamordowano Aung Sana i kilku członków jego gabinetu ^[77] , wydarzenie to jest obecnie upamiętniane jako Dzień Męczenników.Po jego śmierci w kilku regionach wybuchły bunty.Thakin Nu, przywódca socjalistów, został poproszony o utworzenie nowego rządu i nadzorowanie niepodległości Birmy 4 stycznia 1948 r. W przeciwieństwie doIndii i Pakistanu , Birma zdecydowała się nie przystąpić do Wspólnoty Narodów, odzwierciedlając silne nastroje antybrytyjskie w kraju na przełomie czas.^[77]