Królestwo Lan Na popadło w konflikt o państwa Szanów z ekspansjonistycznym birmańskim królem Bayinnaungiem.Siły Bayinnaunga najechały Lan Na od północy, a Mekuti poddało się 2 kwietnia 1558 r ^{[. Zachęcony]} przez Setthathiratha Mekuti zbuntował się podczas wojny birmańsko-syjamskiej (1563–1564).Jednak król został schwytany przez siły birmańskie w listopadzie 1564 roku i wysłany do ówczesnej stolicy Birmy, Pegu.Następnie Bayinnaung mianował Wisutthithewi, królewską Lan Na, królową regnantką Lan Na.Po jej śmierci Bayinnaung mianował w styczniu 1579 roku jednego ze swoich synów, Nawrahtę Minsawa (Noratra Minsosi), wicekrólem Lan Na. ^[51] Birma przyznała Lan Na znaczny stopień autonomii, ale ściśle kontrolowała pańszczyznę i podatki.W latach dwudziestych XVIII wieku dynastia Toungoo była u kresu sił.W 1727 roku w Chiang Mai zbuntowano się z powodu wysokich podatków.Siły oporu wyparły armię birmańską w latach 1727–1728 i 1731–1732, po czym Chiang Mai i dolina Ping uzyskały niepodległość.^[52] Chiang Mai ponownie stało się dopływem w 1757 roku do nowej dynastii birmańskiej.Zbuntował się ponownie w 1761 r. za zachętą Syjamu, ale bunt został stłumiony w styczniu 1763 r. W 1765 r. Birmańczycy wykorzystali Lan Na jako platformę startową do inwazji na państwa laotańskie i sam Syjam.