Albania wenecka to oficjalne określenie kilku posiadłości Republiki Weneckiej na południowo-wschodnim Adriatyku, obejmujących terytoria przybrzeżne, głównie w dzisiejszej południowej Czarnogórze i częściowo w północnej Albanii.Za panowania weneckiego w tych regionach doszło do kilku poważnych zmian terytorialnych, począwszy od 1392 r. aż do 1797 r. Pod koniec XV wieku główne posiadłości w północnej Albanii zostały utracone w wyniku ekspansji Imperium Osmańskiego .Mimo to Wenecjanie nie chcieli zrzec się formalnych roszczeń do wybrzeża Albanii i oficjalnie nadal używano określenia wenecka Albania, oznaczającego pozostałe posiadłości weneckie w przybrzeżnej Czarnogórze, skupionej wokół Zatoki Kotorskiej.W tym okresie albańskie piractwo kwitło.Regiony te pozostawały pod panowaniem Wenecji aż do upadku Republiki Weneckiej w 1797 r. Na mocy traktatu z Campo Formio region został przekazany monarchii Habsburgów.