Stefan I Crnojević umocnił swoją władzę w Zecie i rządził przez 14 lat, od 1451 do 1465. Podczas swoich rządów widział, jak Despotat został całkowicie podbity przez Turków wkrótce po śmierci Despoty Đurađ Brankovicia.Pod rządami Stefana Crnojevicia Zeta obejmowała obszar Lovćen wokół Cetinje, 51 gmin, które obejmowały rzekę Crnojević, dolinę Zeta oraz plemiona Bjelopavlići, Pješivci, Malonšići, Piperi, Hoti, Kelmendi i inne.Ludność terenów kontrolowanych przez Stefana liczyła ok.natomiast całkowita populacja regionu Zeta (łącznie z terytoriami znajdującymi się pod obcym panowaniem) wynosiła ok.80 000.Wykorzystując słabą pozycję Despota Đurađa , Wenecjanie i Herzog Stjepan Vukčić Kosača ze św. Sawy (od jego imienia nazwano region Hercegowiny) podbili część jego terytorium.Stefan I Crnojević, który ugruntował już swoją pozycję szefa Crnojević (ok. 1451) w Górnej Zecie, został zmuszony do ustępstw terytorialnych.Ponadto Kosača wziął syna Stefana, Iwana, jako zakładnika politycznego, mając nadzieję, że zmusi to Stefana do stanięcia po jego stronie, gdy zajdzie taka potrzeba.Stefan poślubił Marę, córkę wybitnego Albańczyka Gjona Kastriotiego, którego synem był albański bohater narodowy Skanderbeg.W 1455 roku Stefan zawarł porozumienie ze swoją sojuszniczką Wenecją , przewidując, że Zeta uzna nominalną zwierzchność Wenecji, zachowując jednocześnie jej faktyczną niezależność pod praktycznie każdym względem.Umowa przewidywała również, że Zeta będzie pomagać Wenecji militarnie w określonych sytuacjach w zamian za roczne zaopatrzenie.Ale pod każdym innym względem rządy Stefana w Zecie były niekwestionowane.