Đurađ IV Crnojević został władcą Zety w 1490 r. Jego rządy trwały do ​​1496 r. Đurađ, najstarszy syn Iwana, był władcą wykształconym.Najbardziej znany jest z jednego czynu historycznego: na prasie drukarskiej sprowadzonej do Cetinje przez ojca wydrukowano w 1493 roku pierwsze książki w południowo-wschodniej Europie. Drukarnia Crnojević zapoczątkowała słowo drukowane wśród Słowian południowych.Prasa działała od 1493 do 1496 roku, wydając księgi religijne, z których zachowało się pięć: Oktoih prvoglasnik, Oktoih petoglasnik, Psaltir, Molitvenik i Četvorojevanđelje.Đurađ zarządzał drukiem ksiąg, pisał przedmowy i posłowia oraz opracował wyrafinowane tablice Psalmów z kalendarzem księżycowym.Książki z prasy Crnojević były drukowane w dwóch kolorach, czerwonym i czarnym, i były bogato zdobione.Służyły jako modele dla wielu książek drukowanych cyrylicą.Po przekazaniu rządów Zety Đurađowi, jego najmłodszy brat Staniša, nie mając szans na następcę po ojcu, Iwanie, udał się do Konstantynopola i przeszedł na islam, otrzymując imię Skender.Jako lojalny sługa sułtana Staniša został Sanjak-bejem Szkodry.Jego bracia Đurađ i Stefan II kontynuowali walkę z Turkami .Fakty historyczne są niejasne i sporne, ale wydaje się, że Wenecjanie , sfrustrowani własną niemożnością podporządkowania sobie rodu Crnojevićów dla własnych interesów, zdołali zabić Stefana II i podstępnie wysłali Đurađ do Konstantynopola.Głównie Đurađ odwiedził Wenecję, aby pracować nad szeroką kampanią antyosmańską, ale przez jakiś czas był przetrzymywany w niewoli, podczas gdy Stefan II bronił Zety przed Turkami.Jest prawdopodobne, że po powrocie do Zety Đurađ został porwany przez agentów weneckich i wysłany do Konstantynopola pod zarzutem organizowania świętej wojny z islamem.Istnieją pewne niewiarygodne twierdzenia, że ​​Đurađ otrzymał władzę w Anatolii, ale w każdym razie doniesienia o miejscu pobytu Đurađa ustały po 1503 roku.