Galeony Manili były hiszpańskimi statkami handlowymi, które przez dwa i pół stulecia łączyły Wicekrólestwo Nowej Hiszpanii Korony Hiszpańskiej z siedzibą w Meksyku z jej terytoriami azjatyckimi, zwanymi łącznie Hiszpańskimi Indiami Wschodnimi, po drugiej stronie Pacyfiku.Statki odbywały jeden lub dwa rejsy w obie strony rocznie między portami Acapulco i Manila.Nazwa galeonu została zmieniona, aby odzwierciedlić miasto, z którego wypłynął statek.Termin galeon manilski może również odnosić się do samego szlaku handlowego między Acapulco a Manilą, który trwał od 1565 do 1815 roku.Galeony z Manili pływały po Pacyfiku przez 250 lat, przywożąc do Ameryki ładunki towarów luksusowych, takich jak przyprawy i porcelana, w zamian za srebro z Nowego Świata.Szlak sprzyjał także wymianie kulturalnej, która ukształtowała tożsamość i kulturę zaangażowanych krajów.Galeony manilskie były również znane w Nowej Hiszpanii jako La Nao de la China („Statekchiński ”) podczas swoich rejsów z Filipin, ponieważ przewoziły głównie chińskie towary wysyłane z Manili.Hiszpanie zainaugurowali szlak handlowy galeonów z Manili w 1565 r., po tym jak augustianin i nawigator Andrés de Urdaneta był pionierem tornaviaje, czyli trasy powrotnej z Filipin do Meksyku.Urdaneta i Alonso de Arellano odbyli w tym roku pierwsze udane podróże w obie strony.Handel „szlakiem Urdanety” trwał do 1815 roku, kiedy to wybuchła meksykańska wojna o niepodległość.