W 1972 roku nowy prezydent Egiptu, Anwar Sadat, wydalił sowieckich doradców, przyczyniając się do samozadowolenia Izraela w związku z potencjalnymi zagrożeniami ze stronyEgiptu i Syrii.W połączeniu z chęcią uniknięcia wszczęcia konfliktu i kampanią wyborczą skupioną na bezpieczeństwie, Izraelowi nie udało się zmobilizować pomimo ostrzeżeń o zbliżającym się ataku.^[209]Wojna Jom Kippur, znana również jako wojna październikowa, rozpoczęła się 6 października 1973 r., zbiegając się z Jom Kippur.Egipt i Syria przeprowadziły niespodziewany atak na nieprzygotowane izraelskie siły zbrojne.Początkowo zdolność Izraela do odparcia najeźdźców była niepewna.Zarówno Związek Radziecki , jak i Stany Zjednoczone pod dowództwem Henry'ego Kissingera rzuciły broń swoim sojusznikom.Izrael ostatecznie odepchnął siły syryjskie na Wzgórzach Golan i pomimo początkowych zdobyczy Egiptu na Synaju, siły izraelskie przekroczyły Kanał Sueski, okrążając egipską 3. Armię i zbliżając się do Kairu.Wojna spowodowała śmierć ponad 2000 Izraelczyków, znaczne wydatki na broń dla obu stron i zwiększoną świadomość Izraela co do ich bezbronności.Zaostrzyło także napięcia supermocarstw.Późniejsze negocjacje prowadzone przez sekretarza stanu USA Henry’ego Kissingera doprowadziły do ​​porozumień o wycofaniu sił z Egiptem i Syrią na początku 1974 r.Wojna wywołała kryzys naftowy w 1973 r., kiedy Arabia Saudyjska przewodziła nałożeniu embargo na ropę przez OPEC wobec krajów wspierających Izrael.Embargo to spowodowało poważne niedobory ropy i skoki cen, co doprowadziło wiele krajów do zerwania lub pogorszenia stosunków z Izraelem i wykluczenia go z azjatyckich wydarzeń sportowych.Powojenna polityka izraelska była świadkiem powstania partii Likud z Gahal i innych ugrupowań prawicowych, na czele której stał Begin.W wyborach w grudniu 1973 r. Partia Pracy pod przywództwem Goldy Meir zdobyła 51 mandatów, a Likud 39 mandatów.W listopadzie 1974 r. OWP uzyskała status obserwatora przy ONZ, a Jaser Arafat przemawiał na Zgromadzeniu Ogólnym.W tym samym roku Komisja Agranata, badająca nieprzygotowanie Izraela do wojny, obwiniła przywódców wojskowych, ale uniewinniła rząd.Mimo to niezadowolenie społeczne doprowadziło do rezygnacji premier Goldy Meir.