Kultura Ghassuli, wyznaczająca początek okresu chalkolitu w Kanaanie, wyemigrowała do regionu około 4500 roku p.n.e.^[7] Pochodzący z nieznanej ojczyzny przywieźli ze sobą zaawansowane umiejętności obróbki metali, zwłaszcza kowalstwa miedzi, które uważano za najbardziej wyrafinowane w swoich czasach, choć specyfika ich technik i pochodzenia wymaga dalszego przytoczenia.Ich rzemiosło przypominało artefakty z późniejszej kultury Majkopu, co sugerowało wspólną tradycję obróbki metali.Ghassulowie wydobywali miedź głównie z kambryjskiej jednostki łupków dolomitowych Burj, wydobywając mineralny malachit, głównie w Wadi Feynan.Wytapianie tej miedzi miało miejsce w miejscach kultury Beer-Szeby.Są również znani z produkcji figurek w kształcie skrzypiec, podobnych do tych spotykanych w kulturze Cyklad i w Bark w Północnej Mezopotamii , chociaż potrzeba więcej szczegółów na temat tych artefaktów.Badania genetyczne powiązały Ghassulian z zachodnioazjatycką haplogrupą T-M184, dostarczając wglądu w ich rodowód genetyczny.^[8] Okres chalkolitu w tym regionie zakończył się wraz z pojawieniem się „En Esur, osady miejskiej na południowym wybrzeżu Morza Śródziemnego, co oznaczało znaczącą zmianę w rozwoju kulturalnym i miejskim regionu.^[9]