W sierpniu 1990 r. inwazja Iraku na Kuwejt doprowadziła do wojny w Zatoce Perskiej , w której brał udział Irak i koalicja pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych .Podczas tego konfliktu Irak wystrzelił w kierunku Izraela 39 rakiet Scud.Na prośbę USA Izrael nie podjął działań odwetowych, aby uniemożliwić narodom arabskim opuszczenie koalicji.Izrael dostarczył maski gazowe zarówno Palestyńczykom, jak i swoim obywatelom oraz otrzymał wsparcie w zakresie obrony przeciwrakietowej Patriot od Holandii i Stanów Zjednoczonych. W maju 1991 r. 15 000 Beta Izrael (etiopskich Żydów) potajemnie przewieziono drogą lotniczą do Izraela w ciągu 36 godzin.Zwycięstwo koalicji w wojnie w Zatoce Perskiej otworzyło nowe możliwości dla pokoju w regionie, co doprowadziło do konferencji madryckiej w październiku 1991 r., zwołanej przez prezydenta USA George'a HW Busha i premiera ZSRR Michaiła Gorbaczowa.Premier Izraela Icchak Szamir wziął udział w konferencji w zamian za gwarancje kredytowe wspierające absorpcję imigrantów ze Związku Radzieckiego, co ostatecznie doprowadziło do upadku jego koalicji.Następnie Związek Radziecki zezwolił na swobodną emigrację sowieckich Żydów do Izraela, co doprowadziło do migracji około miliona obywateli radzieckich do Izraela w ciągu następnych kilku lat.^[232]W izraelskich wyborach w 1992 r. Partia Pracy pod przewodnictwem Icchaka Rabina zdobyła 44 mandaty.Rabin, promowany na „twardego generała”, zapowiedział, że nie będzie współpracował z OWP.Jednakże 13 września 1993 r. w Białym Domu Izrael i OWP podpisały Porozumienia z Oslo.^[233] Porozumienia te miały na celu przekazanie władzy z Izraela tymczasowej Autonomii Palestyńskiej, co doprowadziło do ostatecznego traktatu i wzajemnego uznania.W lutym 1994 r. Baruch Goldstein, zwolennik partii Kach, dokonał masakry w Jaskini Patriarchów w Hebronie.Następnie Izrael i OWP podpisały w 1994 roku porozumienia rozpoczynające przekazywanie władzy Palestyńczykom.Ponadto Jordania i Izrael podpisały Deklarację Waszyngtońską i Traktat Pokojowy między Izraelem a Jordanią w 1994 r., formalnie kończąc stan wojny.28 września 1995 r. podpisano izraelsko-palestyńskie porozumienie przejściowe przyznające Palestyńczykom autonomię i umożliwiające przywódcom OWP przeniesienie się na terytoria okupowane.W zamian Palestyńczycy obiecali powstrzymać się od terroryzmu i zmienili swoje Przymierze Narodowe.Porozumienie to spotkało się ze sprzeciwem Hamasu i innych frakcji, które przeprowadziły samobójcze ataki na Izrael.Rabin odpowiedział, budując barierę Gaza – Izrael wokół Gazy i importując pracowników z powodu niedoboru siły roboczej w Izraelu.4 listopada 1995 r. Rabin został zamordowany przez skrajnie prawicowego religijnego syjonistę.Jego następca, Szimon Peres, rozpisał przedterminowe wybory w lutym 1996 r. W kwietniu 1996 r. Izrael rozpoczął operację w południowym Libanie w odpowiedzi na ataki rakietowe Hezbollahu.