Rewolucja Ramadanowa, która miała miejsce 8 lutego 1963 r., była kluczowym wydarzeniem w historii Iraku, oznaczającym obalenie rządzącego wówczas rządu Kasima przez partię Baas.Rewolucja miała miejsce w czasie świętego miesiąca Ramadanu, stąd jej nazwa.Abdul Karim Kasim, który był premierem od zamachu stanu w 1958 r., został obalony przez koalicję partii Baas, Naserystów i innych grup panarabskich.Koalicja ta była niezadowolona z przywództwa Kasima, zwłaszcza z jego polityki niezaangażowania i braku przystąpienia do Zjednoczonej Republiki Arabskiej, unii politycznejEgiptu i Syrii.Partia Baas wraz ze swoimi sojusznikami zorganizowała zamach stanu.Do najważniejszych postaci należeli Ahmed Hassan al-Bakr i Abdul Salam Arif.Zamach stanu odznaczał się znaczną przemocą i pociągnął za sobą znaczną liczbę ofiar, w tym samego Qasima, który wkrótce potem został schwytany i stracony.Po zamachu stanu Partia Baas utworzyła Radę Dowództwa Rewolucyjnego (RCC), która miała rządzić Irakiem.Abdul Salam Arif został mianowany prezydentem, a al-Bakr został premierem.Jednak wkrótce w nowym rządzie wybuchły wewnętrzne walki o władzę, które doprowadziły do ​​kolejnego zamachu stanu w listopadzie 1963 r. Zamach ten odsunął od władzy Partię Baas, chociaż powróciła ona do władzy w 1968 r.Rewolucja Ramadanu znacząco wpłynęła na krajobraz polityczny Iraku.Oznaczało to, że Partia Baas po raz pierwszy zdobyła władzę w Iraku, przygotowując grunt pod jej przyszłą dominację, w tym dojście do władzy Saddama Husajna.Zintensyfikowała także udział Iraku w polityce panarabskiej i była prekursorem serii zamachów stanu i konfliktów wewnętrznych, które przez dziesięciolecia charakteryzowały politykę iracką.