W Kotlinie Karpackiej epoka żelaza rozpoczęła się około 800 roku p.n.e., kiedy na te terytorium przybyła nowa ludność i objęła dawne skupiska ludności wzmocnione robotami ziemnymi.Nowa populacja mogła składać się ze starożytnych plemion irańskich , które odłączyły się od federacji plemion żyjących pod zwierzchnictwem Cymeryjczyków.^[1] Byli koczownikami jeździeckimi i tworzyli lud kultury Mezőcsát, posługujący się narzędziami i bronią wykonaną z żelaza.Rozszerzyli swoje panowanie na tereny dzisiejszej Wielkiej Niziny Węgierskiej i wschodnią część Zadunaju.^[2]Około 750 roku p.n.e. zachodnie części Zadunaju stopniowo zasiedlali przedstawiciele kultury halsztackiej, ale przetrwała także wcześniejsza ludność tego terytorium, dzięki czemu obie kultury archeologiczne istniały razem przez wieki.Ludność kultury halsztackiej przejmowała dawne fortyfikacje ludnościowe (np. w Velem, Celldömölk, Tihany), ale budowała też nowe, otoczone wałem ziemnym (np. w Sopron).Szlachtę chowano w grobowcach komorowych przysypanych ziemią.Część ich osad położonych wzdłuż Szlaku Bursztynowego rozwinęła się w centra handlowe.^[1]