Otto, książę bawarski, rządził jako król Grecji od ustanowienia monarchii 27 maja 1832 r. na mocy Konwencji londyńskiej aż do obalenia go w dniu 23 października 1862 r. Drugi syn króla Bawarii Ludwika I, Otto wstąpił na tron nowo utworzony tron ​​Grecji w wieku 17 lat. Jego rządem początkowo kierowała trzyosobowa rada regencyjna złożona z urzędników dworskich Bawarii.Po osiągnięciu większości Otto usunął regentów, gdy okazali się niepopularni wśród ludu, i rządził jako monarcha absolutny.Ostatecznie żądania jego poddanych dotyczące konstytucji okazały się przytłaczające i w obliczu zbrojnego (ale bezkrwawego) powstania Otto przyznał konstytucję w 1843 roku.Przez całe swoje panowanie Otto nie był w stanie rozwiązać problemu biedy Grecji i zapobiec ingerencji gospodarczej z zewnątrz.Grecka polityka tej epoki opierała się na powiązaniach z trzema wielkimi mocarstwami, które gwarantowały Grecji niepodległość, Wielką Brytanią, Francją i Rosją, a zdolność Ottona do utrzymania poparcia mocarstw była kluczem do utrzymania się przy władzy.Aby pozostać silnym, Otto musiał grać interesami każdego z greckich zwolenników wielkich mocarstw przeciwko innym, nie drażniąc jednocześnie wielkich mocarstw.Kiedy Grecja została zablokowana przez brytyjską Royal Navy w 1850 i ponownie w 1854, aby powstrzymać Grecję przed atakiem na Imperium Osmańskie podczas wojny krymskiej , pozycja Ottona wśród Greków ucierpiała.W rezultacie doszło do zamachu na królową Amalię i ostatecznie w 1862 roku Otto został obalony na wsi.Zmarł na wygnaniu w Bawarii w 1867 roku.