Jako pierwszy niefrankoński król Wschodniej Francji, Henryk Fowler założył ottońską dynastię królów i cesarzy i jest powszechnie uważany za założyciela średniowiecznego państwa niemieckiego, znanego dotychczas jako Wschodnia Francja.Henryk został wybrany i koronowany na króla w 919 r. Henryk zbudował rozległy system fortyfikacji i mobilnej ciężkiej kawalerii w całych Niemczech, aby zneutralizować zagrożenie ze strony Madziarów , a w 933 r. rozgromił ich w bitwie pod Riade, kończąc ataki Madziarów na następne 21 lat i dając początek poczucie narodowości niemieckiej.Henryk znacznie rozszerzył niemiecką hegemonię w Europie po klęsce Słowian w 929 r. w bitwie pod Lenzen nad Łabą, zmuszając księcia czeskiego Wacława I do poddania się poprzez inwazję na Księstwo Czeskie w tym samym roku i podbój Danii królestwa w Szlezwiku w 934 r. Hegemoniczny status Henryka na północ od Alp został uznany przez królów Rudolfa z Zachodniej Francji i Rudolfa II z Górnej Burgundii, którzy w 935 r. obaj przyjęli miejsce podporządkowania jako sojusznicy.