Franciszek I był królem Francji od 1515 r. aż do swojej śmierci w 1547 r. Był synem Karola, hrabiego Angoulême i Ludwiki Sabaudzkiej.Zastąpił swojego pierwszego kuzyna po usunięciu i teścia Ludwika XII, który zmarł bez syna.Będąc cudownym mecenasem sztuki, promował wschodzący francuski renesans, przyciągając do pracy dla niego wielu włoskich artystów, w tym Leonarda da Vinci, który przywiózł ze sobą Mona Lisę, którą nabył Franciszek.Panowanie Franciszka przyniosło ważne zmiany kulturowe wraz ze wzrostem władzy centralnej we Francji, rozprzestrzenianiem się humanizmu i protestantyzmu oraz początkiem francuskiej eksploracji Nowego Świata.Jacques Cartier i inni zajęli ziemie w obu Amerykach dla Francji i utorowali drogę ekspansji pierwszego francuskiego imperium kolonialnego.Ze względu na swoją rolę w rozwoju i promocji języka francuskiego zyskał przydomek le Père et Restaurateur des Lettres („Ojciec i odnowiciel literatury”).Znany był również jako François au Grand Nez („Franciszek o Wielkim Nosie”), Grand Colas i Roi-Chevalier („Rycerz-Król”).Wzorem swoich poprzedników Franciszek kontynuował wojny włoskie.Sukcesja jego wielkiego rywala, cesarza Karola V, po Niderlandach Habsburgów i tronie Hiszpanii, po której nastąpił wybór na Świętego Cesarza Rzymskiego, doprowadziła do geograficznego otoczenia Francji przez monarchię Habsburgów.W swojej walce z hegemonią imperialną Franciszek szukał wsparcia u Henryka VIII, króla Anglii, na Złotym Polu.Kiedy to się nie udało, zawarł sojusz francusko -osmański z muzułmańskim sułtanem Sulejmanem Wspaniałym , co było wówczas kontrowersyjnym posunięciem dla króla chrześcijańskiego.