W maju 1967 r. egipski prezydent Gamal Abdel Nasser przeniósł swoje siły na Półwysep Synaj, w pobliżu granicy z Izraelem.W obliczu presji narodów arabskich i podwyższonych oczekiwań co do arabskiej siły militarnej Nasser zażądał wycofania Sił Nadzwyczajnych Narodów Zjednoczonych (UNEF) z granicy Egiptu z Izraelem na Synaju w dniu 18 maja 1967 r. Następnie Egipt zablokował Izraelowi dostęp do Cieśniny Tiran, posunięcie, które Izrael uznał za akt wojny.30 maja król Jordanii Husajn i Nasser podpisali jordańsko-egipski pakt obronny.Egipt początkowo planował atak na Izrael na 27 maja, ale w ostatniej chwili odwołał go.5 czerwca Izrael przeprowadził atak wyprzedzający na Egipt, poważnie uszkadzając egipskie lotniska i w dużej mierze niszcząc ich siły powietrzne.Akcja ta doprowadziła do okupacji przez Izrael Półwyspu Synaj i Strefy Gazy.Jordania i Syria, stając po stronie Egiptu, przystąpiły do ​​wojny, ale stanęły w obliczu izraelskiej okupacji Zachodniego Brzegu i Wzgórz Golan.Egipt, Jordania i Syria zaakceptowały zawieszenie broni, za pośrednictwem Rady Bezpieczeństwa ONZ, w dniach 7–10 czerwca.Klęska w wojnie 1967 r. doprowadziła Nasera do rezygnacji 9 czerwca, mianując wiceprezydenta Zakarię Mohieddina na swojego następcę.Jednak Nasser wycofał się ze swojej rezygnacji po powszechnych demonstracjach publicznych, które go wspierały.Po wojnie przed sądem stanęło siedmiu wyższych oficerów wojskowych, w tym minister wojny Shams Badran.Feldmarszałek Abdel-Hakim Amer, naczelny dowódca sił zbrojnych, został aresztowany i według doniesień popełnił w sierpniu samobójstwo w areszcie.