Republika Chińska (ROC) została proklamowana 1 stycznia 1912 r. po rewolucji Xinhai, która obaliła kierowaną przez Mandżurów dynastię Qing , ostatnią cesarską dynastię Chin.W dniu 12 lutego 1912 r. Regentka, cesarzowa wdowa Longyu, podpisała w imieniu cesarza Xuantong dekret abdykacyjny, kończący kilka tysiącleci chińskich rządów monarchicznych.Sun Yat-sen, założyciel i tymczasowy prezydent, służył tylko przez krótki czas, zanim przekazał prezydenturę Yuan Shikai, przywódcy armii Beiyang.Partia Sun, Kuomintang (KMT), kierowana wówczas przez Song Jiaorena, wygrała wybory parlamentarne, które odbyły się w grudniu 1912 r. Jednak Song został zamordowany na rozkaz Yuana wkrótce potem, a armia Beiyang, dowodzona przez Yuana, utrzymała pełną kontrolę nad rządem Beiyang , który następnie proklamował Cesarstwo Chińskie w 1915 roku przed zniesieniem krótkotrwałej monarchii w wyniku niepokojów społecznych.Po śmierci Yuana w 1916 r. Autorytet rządu Beiyang został dodatkowo osłabiony przez krótką restaurację dynastii Qing.W większości bezsilny rząd doprowadził do pęknięcia kraju, gdy kliki w armii Beiyang domagały się indywidualnej autonomii i ścierały się ze sobą.Tak rozpoczęła się Era Watażków: dekada zdecentralizowanych walk o władzę i przedłużających się konfliktów zbrojnych.KMT, pod przywództwem Suna, wielokrotnie próbowała ustanowić rząd narodowy w Kantonie.Po zdobyciu Kantonu po raz trzeci w 1923 roku KMT z powodzeniem ustanowił rywalizujący rząd w ramach przygotowań do kampanii mającej na celu zjednoczenie Chin.W 1924 r. KMT zawrze sojusz z raczkującą Komunistyczną Partią Chin (KPCh) jako warunek uzyskania poparcia przez Sowietów.Po tym, jak Ekspedycja Północna doprowadziła do nominalnego zjednoczenia pod rządami Czanga w 1928 roku, niezadowoleni watażkowie utworzyli koalicję przeciwko Czangowi.Ci watażkowie walczyli z Czangiem i jego sojusznikami w wojnie na Równinach Centralnych od 1929 do 1930 roku, ostatecznie przegrywając w największym konflikcie ery watażków.Chiny doświadczyły pewnego uprzemysłowienia w latach trzydziestych XX wieku, ale doznały niepowodzeń z powodu konfliktów między nacjonalistycznym rządem w Nanjing, KPCh, pozostałymi watażkami i CesarstwemJaponii po japońskiej inwazji na Mandżurię.Wysiłki na rzecz budowania narodu przyniosły skutek w drugiej wojnie chińsko-japońskiej w 1937 r., Kiedy potyczka między Narodową Armią Rewolucyjną a Cesarską Armią Japońską zakończyła się inwazją Japonii na pełną skalę.Działania wojenne między KMT i KPCh częściowo ustąpiły, gdy na krótko przed wojną utworzyli Drugi Zjednoczony Front, aby stawić opór japońskiej agresji, aż do rozpadu sojuszu w 1941 r. Wojna trwała do kapitulacji Japonii pod koniec II wojny światowej w 1945 r. ;Następnie Chiny odzyskały kontrolę nad wyspą Tajwan i Pescadores.Wkrótce potem chińska wojna domowa między KMT a KPCh została wznowiona walkami na pełną skalę, co doprowadziło do tego, że Konstytucja Republiki Chińskiej z 1946 r. Zastąpiła ustawę organiczną z 1928 r. Jako podstawowe prawo Republiki.Trzy lata później, w 1949 roku, zbliżając się do końca wojny domowej, KPCh założyła Chińską Republikę Ludową w Pekinie, a kierowana przez KMT RKP kilkakrotnie przenosiła swoją stolicę z Nanjing do Guangzhou, następnie Chongqing, następnie Chengdu i wreszcie , Tajpej.KPCh wyszła zwycięsko i wypędziła rządy KMT i ROC z Chin kontynentalnych.ROC później stracił kontrolę nad Hainan w 1950 r. I nad Wyspami Dachen w Zhejiang w 1955 r. Utrzymał kontrolę nad Tajwanem i innymi mniejszymi wyspami.