Wiosną 498 roku p.n.e. ateńskie siły składające się z dwudziestu trirem w towarzystwie pięciu z Eretrii wypłynęły do ​​Ionii.Dołączyli do głównych sił jońskich w pobliżu Efezu.Odmawiając osobistego dowodzenia siłami, Aristagoras mianował na generałów swojego brata Charopinusa i innego Milezjana, Hermofanta.Siły te zostały następnie poprowadzone przez Efezjan przez góry do Sardes, satrapalnej stolicy Artafernesa.Grecy zaskoczyli Persów i zdołali zdobyć dolne miasto.Jednak Artaphernes nadal utrzymywał cytadelę ze znaczną siłą ludzi.Herodot sugeruje przypadkowo, że dolne miasto stanęło w płomieniach, co szybko się rozprzestrzeniło.Persowie w cytadeli, otoczeni przez płonące miasto, wyszli na rynek w Sardes, gdzie walczyli z Grekami, zmuszając ich do odwrotu.Zdemoralizowani Grecy wycofali się z miasta i zaczęli wracać do Efezu.Herodot donosi, że kiedy Dariusz usłyszał o spaleniu Sardes, poprzysiągł zemstę Ateńczykom (po zapytaniu, kim naprawdę są) i zlecił słudze przypominanie mu trzy razy dziennie o jego przysiędze: „Mistrzu, pamiętaj o Ateńczykach”.