Bitwa pod Maratonem miała miejsce w 490 roku p.n.e. podczas pierwszego najazdu Persów na Grecję.Bitwa toczyła się pomiędzy obywatelami Aten, wspomaganymi przez Plataeę, a siłami perskimi dowodzonymi przez Datisa i Artaphernesa.Bitwa była kulminacją pierwszej próby podboju Grecji przez Persję pod wodzą króla Dariusza I.Armia grecka zadała miażdżącą klęskę liczniejszym Persom, co stanowiło punkt zwrotny w wojnach grecko-perskich.Pierwsza inwazja perska była odpowiedzią na zaangażowanie Ateńczyków w powstanie jońskie, kiedy Ateny i Eretria wysłały siły, aby wesprzeć miasta Ionii w ich próbie obalenia panowania perskiego.Ateńczykom i Eretrianom udało się zdobyć i spalić Sardes, zostali jednak zmuszeni do odwrotu, ponosząc ciężkie straty.W odpowiedzi na ten nalot Dariusz poprzysiągł spalić Ateny i Eretrię.Według Herodota Dariusz kazał przynieść mu łuk, a następnie wystrzelił strzałę „w górę, w stronę nieba”, mówiąc przy tym: „Zeusie, abym mógł zemścić się na Ateńczykach!”.Herodot pisze dalej, że Dariusz nakazał jednemu ze swoich sług, aby każdego dnia przed obiadem trzy razy mówił: „Mistrzu, pamiętaj o Ateńczykach”. W czasie bitwy Sparta i Ateny były dwoma największymi miastami-państwami w Grecji.Gdy bunt joński został ostatecznie stłumiony przez zwycięstwo Persów w bitwie pod Lade w 494 roku p.n.e., Dariusz rozpoczął plany podboju Grecji.W 490 roku p.n.e. wysłał morską grupę zadaniową pod dowództwem Datisa i Artafernesa przez Morze Egejskie, aby podbić Cyklady, a następnie przeprowadzić karne ataki na Ateny i Eretrię.