Złoty Wiek Bułgarii to okres rozkwitu kulturalnego Bułgarii za panowania cesarza Symeona I Wielkiego.Termin ten został ukuty przez Spiridona Palauzova w połowie XIX wieku.W tym okresie nastąpił rozwój literatury, pisarstwa, sztuki, architektury i reform liturgicznych.Stolica Presław została zbudowana w stylu bizantyjskim, aby rywalizować z Konstantynopolem.Do najbardziej niezwykłych budowli miasta należał Okrągły Kościół, zwany także Złotym Kościołem, oraz pałac cesarski.W tym czasie powstała i malowała ceramikę presłowiańską, wzorowaną na najbardziej prestiżowych wzorach bizantyjskich.Kronika z XI wieku poświadcza, że ​​Symeon I budował Presław przez 28 lat.Symeon I skupił wokół siebie tzw. krąg Symeona, w skład którego wchodzili jedni z najwybitniejszych autorów literackich średniowiecznej Bułgarii.Sam Symeon I rzekomo był aktywny jako pisarz: czasami przypisuje się mu dzieła Zlatostruy (Złoty Potok) i dwa zbiory Symeona (Svetoslavian).Do najważniejszych gatunków należały budujące chrześcijańskie pochwały oratorskie, żywoty świętych, hymny i poezja, kroniki i narracje historyczne.