Kampania w Yorktown lub Wirginii była serią manewrów wojskowych i bitew podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, których kulminacją było oblężenie Yorktown w październiku 1781 r. Rezultatem kampanii była kapitulacja sił armii brytyjskiej generała Charlesa Earla Cornwallisa, wydarzenie co bezpośrednio doprowadziło do rozpoczęcia poważnych negocjacji pokojowych i ostatecznego zakończenia wojny.Kampanię naznaczyły nieporozumienia, niezdecydowanie i nieporozumienia ze strony brytyjskich przywódców, a także niezwykły zestaw wspólnych decyzji, czasami z naruszeniem rozkazów, podjętych przez Francuzów i Amerykanów.W kampanii wzięły udział siły lądowe i morskie Wielkiej Brytanii i Francji oraz siły lądowe Stanów Zjednoczonych .Siły brytyjskie zostały wysłane do Wirginii w okresie od stycznia do kwietnia 1781 r. i dołączyły do ​​armii Cornwallisa w maju, która przybyła na północ po przedłużonej kampanii przez południowe stany.Siłom tym początkowo słabo przeciwstawiła się milicja Wirginii, ale generał George Washington wysłał najpierw markiza de Lafayette, a następnie „Szalonego” Anthony’ego Wayne’a z żołnierzami Armii Kontynentalnej , aby przeciwstawili się najazdom i spustoszeniu gospodarczemu, jakie sieją Brytyjczycy.Połączone siły amerykańskie były jednak niewystarczające, aby przeciwstawić się połączonym siłom brytyjskim i dopiero po serii kontrowersyjnie zagmatwanych rozkazów wydanych przez brytyjskiego wodza naczelnego, generała Sir Henry'ego Clintona, Cornwallis przeniósł się w lipcu do Yorktown i zbudował pozycję obronną, która była silna przeciwko siłom lądowym, z którymi wówczas się mierzył, ale była podatna na blokadę morską i oblężenie.Brytyjskie siły morskie w Ameryce Północnej i Indiach Zachodnich były słabsze niż połączone floty Francji i Hiszpanii, a po kilku krytycznych decyzjach i błędach taktycznych brytyjskich dowódców marynarki wojennej francuska flota Paula de Grasse przejęła kontrolę nad Zatoką Chesapeake, blokując Kornwalię od wsparcia morskiego i dostarczenia dodatkowych sił lądowych w celu zablokowania go na lądzie.Królewska Marynarka Wojenna próbowała zakwestionować tę kontrolę, ale admirał Thomas Graves został pokonany w kluczowej bitwie pod Chesapeake 5 września. Armie amerykańskie i francuskie, które zgromadziły się pod Nowym Jorkiem, zaczęły przemieszczać się na południe pod koniec sierpnia i dotarły w pobliże Yorktown w połowie -Wrzesień.Oszustwa dotyczące ich ruchu skutecznie opóźniły próby Clintona wysłania większej liczby żołnierzy do Cornwallis.Oblężenie Yorktown rozpoczęło się 28 września 1781 roku. W kroku, który prawdopodobnie skrócił oblężenie, Cornwallis zdecydował się porzucić część swojej zewnętrznej obrony, a oblegający skutecznie szturmowali dwie z jego redut.Kiedy stało się jasne, że jego stanowiska nie można utrzymać, Cornwallis rozpoczął negocjacje 17 października i poddał się dwa dni później.Kiedy wieść dotarła do Londynu, rząd Lorda Northa upadł, a kolejne ministerstwo Rockingham rozpoczęło negocjacje pokojowe.Ich kulminacją był traktat paryski z 1783 r., na mocy którego król Jerzy III uznał niepodległe Stany Zjednoczone Ameryki.Clinton i Cornwallis wdali się w publiczną wojnę na słowa, broniąc swoich ról w kampanii, a dowództwo brytyjskiej marynarki wojennej również omawiało niedociągnięcia marynarki wojennej, które doprowadziły do ​​porażki.