Ustawa herbaciana z 1773 r. była ustawą parlamentu Wielkiej Brytanii .Głównym celem było zmniejszenie ogromnych ilości herbaty przechowywanej w londyńskich magazynach znajdującej się w trudnej sytuacji finansowej Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej i pomoc tej borykającej się z trudnościami firmie.^[11] Powiązanym celem było podcięcie cen nielegalnej herbaty przemycanej do brytyjskich kolonii w Ameryce Północnej.Miało to przekonać kolonistów do zakupu herbaty Kompanii, od której opłacano cła Townshend, pośrednio wyrażając tym samym zgodę na przyjęcie przez Parlament prawa podatkowego.Przemycana herbata była poważnym problemem dla Wielkiej Brytanii i Kompanii Wschodnioindyjskiej, ponieważ około 86% całej herbaty w Ameryce stanowiła wówczas przemycana herbata holenderska.Ustawa przyznała Spółce prawo do bezpośredniego transportu herbaty do Ameryki Północnej oraz prawo do bezcłowego eksportu herbaty z Wielkiej Brytanii, choć podatek nałożony na mocy Ustaw Townshend i pobierany w koloniach pozostał w mocy.Otrzymał zgodę królewską 10 maja 1773 r. Koloniści w Trzynastu Koloniach uznali konsekwencje postanowień ustawy, a koalicja kupców, przemytników i rzemieślników podobna do tej, która sprzeciwiała się Ustawie znaczkowej z 1765 r., zmobilizowała sprzeciw wobec dostaw i dystrybucja herbaty.