De Geconfedereerde Staten van de Rijn , simpelweg bekend als de Confederatie van de Rijn, ook bekend als Napoleontisch Duitsland, was een confederatie van Duitse klantstaten die werd opgericht in opdracht van Napoleon enkele maanden nadat hij Oostenrijk en Rusland had verslagen in de Slag bij Austerlitz.De oprichting ervan veroorzaakte kort daarna de ontbinding van het Heilige Roomse Rijk.De Rijnbond duurde van 1806 tot 1813.De stichtende leden van de confederatie waren Duitse vorsten van het Heilige Roomse Rijk.Ze werden later vergezeld door 19 anderen, die in totaal meer dan 15 miljoen onderdanen regeerden.Dit verleende het Franse rijk aan de oostgrens een aanzienlijk strategisch voordeel door een buffer te bieden tussen Frankrijk en de twee grootste Duitse staten, Pruisen en Oostenrijk (die ook aanzienlijke niet-Duitse landen controleerden).