De Frans-Ottomaanse Alliantie, ook bekend als de Frans-Turkse Alliantie, was een alliantie die in 1536 werd opgericht tussen de koning van Frankrijk Frans I en de sultan van het Ottomaanse Rijk Suleiman I. De strategische en soms tactische alliantie was een van de belangrijkste buitenlandse allianties van Frankrijk, en was bijzonder invloedrijk tijdens de Italiaanse oorlogen.De Frans-Ottomaanse militaire alliantie bereikte zijn hoogtepunt rond 1553 tijdens het bewind van Hendrik II van Frankrijk.De alliantie was uitzonderlijk, als de eerste niet-ideologische alliantie tussen een christelijke en islamitische staat, en veroorzaakte een schandaal in de christelijke wereld.Carl Jacob Burckhardt (1947) noemde het "de heiligschennis van de lelie en de halve maan".Het duurde met tussenpozen meer dan twee en een halve eeuw, tot de Napoleontische campagne in Ottomaans Egypte , in 1798–1801.