De Frans-Spaanse oorlog (1635–1659) werd uitgevochten tussen Frankrijk en Spanje, met de deelname van een wisselende lijst van bondgenoten tijdens de oorlog.De eerste fase, die begon in mei 1635 en eindigde met de Vrede van Westfalen in 1648, wordt beschouwd als een gerelateerd conflict van deDertigjarige Oorlog .De tweede fase ging door tot 1659 toen Frankrijk en Spanje vredesvoorwaarden overeenkwamen in het Verdrag van de Pyreneeën.De belangrijkste conflictgebieden waren Noord-Italië, de Spaanse Nederlanden en het Duitse Rijnland.Bovendien steunde Frankrijk opstanden tegen de Spaanse overheersing in Portugal (1640–1668), Catalonië (1640–1653) en Napels (1647), terwijl Spanje van 1647 tot 1653 Franse rebellen steunde in de burgeroorlog die bekend staat als de Fronde.Beiden steunden ook tegengestelde partijen in de Piemontese burgeroorlog van 1639 tot 1642.Frankrijk vermeed directe deelname aan de Dertigjarige Oorlog tot mei 1635, toen het Spanje en het Heilige Roomse Rijk de oorlog verklaarde en het conflict betrad als bondgenoot van de Nederlandse Republiek en Zweden.Na Westfalen in 1648 ging de oorlog tussen Spanje en Frankrijk door, waarbij geen van beide partijen een beslissende overwinning kon behalen.Ondanks kleine Franse winsten in Vlaanderen en langs het noordoostelijke uiteinde van de Pyreneeën, waren beide partijen in 1658 financieel uitgeput en sloten ze vrede in november 1659.De Franse terreinwinst was relatief klein in omvang, maar versterkte de grenzen in het noorden en zuiden aanzienlijk, terwijl Lodewijk XIV van Frankrijk trouwde met Maria Theresa van Spanje, de oudste dochter van Filips IV van Spanje.Hoewel Spanje tot het begin van de 19e eeuw een enorm wereldrijk behield, werd het Verdrag van de Pyreneeën traditioneel gezien als het einde van zijn status als de dominante Europese staat en het begin van de opkomst van Frankrijk in de 17e eeuw.