Geschiedenis van Zuid-Korea

In 1945, na de nederlaag van Japan in de oorlog in de Stille Oceaan, werd de Koreaanse regio die zijn grondgebied was geweest, bezet door Amerikaanse en Sovjet- troepen.Twee jaar later verklaarde Zuid-Korea zich onafhankelijk vanJapan als de Republiek Korea.Dit werd officieel erkend door Japan toen het in 1952 de onafhankelijkheid van de Koreaanse regio goedkeurde onder het Vredesverdrag van San Francisco, waardoor het een volledig onafhankelijke en soevereine natie werd onder internationaal recht.Dit leidde tot de deling van Korea in twee bezettingszones - een bestuurd door de Verenigde Staten en de andere door de Sovjet-Unie - die bedoeld was als tijdelijk.Toen de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk , de Sovjet-Unie en China het echter niet eens konden worden over één enkele regering voor het schiereiland, werden in 1948 twee afzonderlijke regeringen opgericht met tegengestelde ideologieën: de op communisten gerichte Democratische Volksrepubliek Korea (DVK) en de op het Westen gerichte Eerste Republiek Korea.Beiden beweerden de legitieme regering van heel Korea te zijn.

De militaire regering van het Amerikaanse leger in Korea (USAMGIK) had van 8 september 1945 tot 15 augustus 1948 de leiding over de zuidelijke helft van het Koreaanse schiereiland. redenen.De negatieve effecten van de Japanse bezetting waren nog steeds aanwezig in de bezette zone, evenals in het noorden.Mensen waren niet tevreden met de steun van de USAMGIK aan de vorige Japanse koloniale regering, hun behoud van voormalige Japanse gouverneurs als adviseurs, hun minachting voor de geliefde Volksrepubliek Korea en hun steun aan de verkiezingen van de Verenigde Naties die leidden tot de verdeling van de land.Bovendien was het Amerikaanse leger niet goed uitgerust om het land te besturen, omdat ze de taal of de politieke situatie niet kenden, wat leidde tot onbedoelde gevolgen van hun beleid.De instroom van vluchtelingen uit Noord-Korea (naar schatting 400.000) en repatrianten uit het buitenland droegen bij aan de instabiliteit.

De herfstopstand van 1946 was een reeks protesten en demonstraties die plaatsvonden in Zuid-Korea tegen de militaire regering van het Amerikaanse leger in Korea (USAMGIK).Deze protesten werden aangewakkerd door de steun van de USAMGIK aan de voormalige Japanse koloniale regering en hun beslissing om voormalige Japanse gouverneurs als adviseurs te behouden, evenals hun minachting voor de geliefde Volksrepubliek Korea.De protesten waren ook het resultaat van de economische en politieke onrust waarmee het land werd geconfronteerd in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en de deling van het Koreaanse schiereiland.De herfstopstand leidde tot hardhandig optreden door de USAMGIK, wat resulteerde in de arrestaties en gevangenneming van veel Koreaanse leiders en activisten.De herfstopstand wordt beschouwd als een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van Zuid-Korea, aangezien het het eerste grootschalige volksverzet markeerde tegen het bewind van USAMGIK en een voorloper was van de grotere politieke en sociale bewegingen die in de daaropvolgende jaren ontstonden.

De Jeju-opstand was een volksopstand die plaatsvond op het eiland Jeju, Zuid-Korea, van 3 april 1948 tot mei 1949. De opstand werd aangewakkerd door het besluit van de nieuw opgerichte regering van de Republiek Korea om controversiële verkiezingen te houden. voor een Nationale Vergadering, die velen op Jeju zagen als een schijnvertoning die linkse en progressieve groepen zou uitsluiten van het politieke proces.De opstand werd geleid door de linkse en progressieve groeperingen die tegen de regering waren.De regering reageerde door het leger te sturen om de opstand neer te slaan, wat resulteerde in een meedogenloos optreden waarbij duizenden mensen om het leven kwamen en nog veel meer gewond raakten.De onderdrukking werd gekenmerkt door massamoorden, martelingen, verkrachtingen en gedwongen verdwijningen van tienduizenden mensen, voornamelijk burgers die ervan verdacht werden de opstand te steunen.De Jeju-opstand wordt beschouwd als een donker hoofdstuk in de geschiedenis van Zuid-Korea en is nog steeds een gevoelig onderwerp.

De eerste Republiek Korea bestond van augustus 1948 tot april 1960 en was de regering van Zuid-Korea.Het werd opgericht op 15 augustus 1948, na de machtsoverdracht van de militaire regering van het Amerikaanse leger, die Zuid-Korea regeerde sinds het einde van de Japanse overheersing in 1945. Dit was de eerste onafhankelijke republikeinse regering in Korea, met Syngman Rhee als verkozen tot de eerste president van Zuid-Korea in mei 1948 en de Nationale Vergadering in Seoul nam in juli van hetzelfde jaar de eerste grondwet aan, waarmee een presidentieel regeringssysteem werd ingesteld.De eerste republiek beweerde gezag te hebben over heel Korea, maar controleerde alleen het gebied ten zuiden van de 38e breedtegraad tot het einde van de Koreaanse oorlog in 1953, waarna de grens werd gewijzigd.De eerste republiek werd gekenmerkt door het autoritaire bewind en de corruptie van Rhee, beperkte economische ontwikkeling, sterk anticommunisme en tegen het einde van de jaren vijftig toenemende politieke instabiliteit en publieke oppositie tegen Rhee.De revolutie van april in 1960 leidde tot het aftreden van Rhee en het begin van de tweede Republiek Korea.

Het Mungyeong-bloedbad was een massamoord die plaatsvond op 24 december 1949, waarbij 86 tot 88 ongewapende burgers, voornamelijk kinderen en ouderen, werden gedood door het Zuid-Koreaanse leger.De slachtoffers werden ervan verdacht communistische aanhangers of collaborateurs te zijn, maar de Zuid-Koreaanse regering gaf de communistische guerrillastrijders decennia lang de schuld van de misdaad.In 2006 stelde de Waarheids- en Verzoeningscommissie van Zuid-Korea vast dat het bloedbad was gepleegd door het Zuid-Koreaanse leger.Desondanks besloot een Zuid-Koreaanse rechtbank dat het aanklagen van de regering wegens het bloedbad verjaard was door verjaring, en in 2009 verwierp het Zuid-Koreaanse hooggerechtshof de klacht van de familie van de slachtoffers.In 2011 besloot het Hooggerechtshof van Korea echter dat de regering de slachtoffers van de onmenselijke misdaden die ze had begaan, moest compenseren, ongeacht de deadline voor het indienen van de claim.

De Koreaanse oorlog was een militair conflict tussen Noord- en Zuid-Korea dat duurde van 25 juni 1950 tot 27 juli 1953. Het noorden viel op 25 juni 1950 het zuiden binnen in een poging het land onder communistisch bewind te verenigen.De Verenigde Naties, geleid door de Verenigde Staten , kwamen tussenbeide namens Zuid-Korea, en een coalitie van VN-troepen, voornamelijk uit de Verenigde Staten, vocht tegen de Noord-Koreaanse en Chinese legers.De oorlog werd gekenmerkt door brute gevechten, waarbij aan beide kanten zware verliezen vielen.Op 27 juli 1953 werd een staakt-het-vuren afgekondigd en langs de 38ste breedtegraad werd een gedemilitariseerde zone ingesteld, die vandaag de dag nog steeds dienst doet als grens tussen Noord- en Zuid-Korea.De Koreaanse oorlog resulteerde in de dood van miljoenen mensen en liet het Koreaanse schiereiland verdeeld en zwaar gemilitariseerd achter.

Het bloedbad van de Bodo League verwijst naar een massamoord op politieke gevangenen en vermoedelijke communistische sympathisanten die plaatsvond in Zuid-Korea in de zomer van 1960. De moorden werden gepleegd door een groep genaamd de Bodo League, die werd opgericht en gecontroleerd door de regering.De competitie bestond uit leden van de Zuid-Koreaanse politie en het leger, evenals burgers die werden gerekruteerd om de moorden uit te voeren.De slachtoffers werden opgepakt en naar afgelegen locaties gebracht, zoals eilanden of bergachtige streken, waar ze massaal werden vermoord.Het aantal slachtoffers wordt geschat op ongeveer 100.000.Het bloedbad in de Bodo League was een systematische, grootschalige buitengerechtelijke executie, georkestreerd door de Zuid-Koreaanse regering in een poging politieke tegenstanders uit te schakelen en de controle over de bevolking te behouden.Het evenement wordt beschouwd als een van de ernstigste mensenrechtenschendingen in de geschiedenis van Zuid-Korea.

De Koreaanse wapenstilstandsovereenkomst was een staakt-het-vuren-overeenkomst die op 27 juli 1953 werd ondertekend tussen Noord-Korea en de Verenigde Naties, vertegenwoordigd door de Verenigde Staten , om de gevechten in de Koreaanse oorlog te beëindigen.De overeenkomst vestigde een gedemilitariseerde zone (DMZ) die Noord- en Zuid-Korea scheidde en creëerde de Koreaanse gedemilitariseerde zone (DMZ) die nog steeds bestaat.De wapenstilstand werd ondertekend door de Noord-Koreaanse generaal Nam Il en luitenant-generaal William K. Harrison Jr. van het Amerikaanse leger en stond onder toezicht van de Military Armistice Commission (MAC) en de Neutral Nations Supervisory Commission (NNSC).De wapenstilstand is nooit formeel beëindigd en er bestaat technisch nog steeds een staat van oorlog tussen de twee Korea's.

De Tweede Republiek Korea verwijst naar het politieke systeem en de regering van Zuid-Korea die werd opgericht na de revolutie van april van 1960, die leidde tot het aftreden van president Syngman Rhee en het einde van de Eerste Republiek Korea.De aprilrevolutie was een reeks massaprotesten die werden aangewakkerd door de vondst van het lichaam van een plaatselijke middelbare scholier die door de politie was vermoord tijdens demonstraties tegen vervalste verkiezingen in maart.De Tweede Republiek Korea werd opgericht na de val van de regering-Rhee en zijn vervanging door president Yun Posun.De Tweede Republiek werd gekenmerkt door een overgang naar democratie, met een nieuwe grondwet aangenomen in oktober 1960 die voorzag in een scheiding der machten, een wetgevende macht met twee kamers en een sterk presidentschap.De regering onder de Tweede Republiek werd gekenmerkt door een verschuiving van autoritair bewind naar een meer democratisch systeem met vrije en eerlijke verkiezingen, burgerlijke vrijheden en een vrije pers.De Tweede Republiek had echter ook zijn uitdagingen, waaronder politieke instabiliteit en economische moeilijkheden, die leidden tot een reeks staatsgrepen, en een militaire dictatuur onder leiding van Park Chung-hee die duurde tot 1979. Het werd gevolgd door de Derde Republiek van Zuid-Korea, dat een democratische regering was die tot 1987 duurde.

De april-revolutie, ook wel bekend als de 19-april-revolutie of de 19-april-beweging, was een reeks massaprotesten in Zuid-Korea tegen president Syngman Rhee en de Eerste Republiek.Deze protesten begonnen op 11 april in de stad Masan en werden aangewakkerd door de dood van een plaatselijke middelbare scholier door toedoen van de politie tijdens eerdere demonstraties tegen frauduleuze verkiezingen.De protesten werden gedreven door wijdverbreide ontevredenheid over Rhee's autoritaire leiderschapsstijl, corruptie, het gebruik van geweld tegen politieke tegenstanders en ongelijke ontwikkeling van het land.De protesten in Masan verspreidden zich snel naar de hoofdstad Seoel, waar ze met geweld werden onderdrukt.Als gevolg van de twee weken durende protesten kwamen 186 mensen om het leven.Op 26 april nam Rhee ontslag en vluchtte naar de Verenigde Staten.Hij werd vervangen door Yun Posun en markeerde het begin van de Tweede Republiek Zuid-Korea.

De "Coup van 16 mei" verwijst naar een militaire staatsgreep die plaatsvond in Zuid-Korea op 16 mei 1961. De staatsgreep werd geleid door generaal-majoor Park Chung-hee, die de macht greep van president Yun Bo-seon en de regerende Democratische Partij.De staatsgreep was succesvol en Park Chung-hee vestigde een militaire dictatuur die duurde tot zijn moord in 1979. Tijdens zijn 18-jarige heerschappij voerde Park een aantal economische en politieke hervormingen door die hielpen Zuid-Korea te moderniseren en om te vormen tot een ontwikkelde natie. .Zijn regime stond echter ook bekend om zijn onderdrukking van politieke afwijkende meningen en mensenrechtenschendingen.

De militaire regering richtte in juni 1961 de KCIA op als een manier om toezicht te houden op de oppositie, met Kim Jong-pil, een familielid van Park, als eerste directeur.De KCIA is verantwoordelijk voor het toezicht op en de coördinatie van inlichtingenactiviteiten, zowel nationaal als internationaal, en voor strafrechtelijk onderzoek door inlichtingendiensten van de overheid, waaronder het leger.Met brede bevoegdheden kon het bureau betrokken raken bij de politiek.Agenten ondergaan uitgebreide training en achtergrondcontroles voordat ze officieel worden ingewijd en hun eerste taken krijgen toegewezen.

De Derde Republiek Korea verwijst naar de regering van Zuid-Korea van 1987-1993.Het was de tweede en laatste burgerregering onder de grondwet van 1987, die begon toen president Roh Tae-woo in 1988 aantrad. Gedurende deze periode beleefde Zuid-Korea een periode van snelle economische groei en democratisering, gekenmerkt door het einde van het militaire bewind. de afschaffing van politieke censuur en rechtstreekse presidentsverkiezingen.Bovendien verbeterden de betrekkingen van Zuid-Korea met Noord-Korea en andere landen, wat leidde tot het aanknopen van diplomatieke banden met China en vele andere landen.

Zuid-Korea speelde een belangrijke rol in de oorlog in Vietnam (1964-1975).Nadat de Verenigde Staten in 1973 hun troepen hadden teruggetrokken, stuurde Zuid-Korea zijn eigen troepen om de Zuid-Vietnamese regering te helpen.De Expeditionary Force van het leger van de Republiek Korea (ROK) bood militaire hulp en steun aan Zuid-Vietnam, met in totaal 320.000 troepen die deelnamen aan de oorlogsinspanning.De ROK-troepen waren meestal gestationeerd in de Centrale Hooglanden en langs de Ho Chi Minh Trail.Ze zorgden voor veiligheid voor lokale Vietnamese burgers en hielpen het Zuid-Vietnamese leger om hun grenzen te beschermen.Bovendien bouwden Zuid-Koreaanse troepen infrastructuur voor ontwikkelingsprojecten, waaronder wegen, bruggen, irrigatiesystemen en vliegvelden.De aanwezigheid van Koreaanse troepen in Vietnam was controversieel en sommigen beschuldigden hen van schendingen van de mensenrechten.Ze werden echter gecrediteerd voor het verlenen van de broodnodige hulp aan de Zuid-Vietnamese regering tijdens een moeilijke periode in haar geschiedenis.Het Koreaanse leger werd in 1978 uit Vietnam teruggetrokken en hun bijdrage aan de oorlogsinspanningen is in de geschiedenis grotendeels vergeten.

Saemaul Undong (ook bekend als de New Village Movement) is een Zuid-Koreaans programma voor plattelandsontwikkeling dat in de jaren zeventig begon onder leiding van de toenmalige president Park Chung-hee.Het doel is om armoede terug te dringen en de levensomstandigheden op het platteland te verbeteren door lokale gemeenschappen te versterken en zelfhulpinitiatieven aan te moedigen.Het programma legt de nadruk op collectieve actie, samenwerking, zelfdiscipline en hard werken.Het omvat een reeks activiteiten zoals coöperatieve landbouw, verbeterde landbouwtechnieken, ontwikkeling van infrastructuur en gemeenschapsorganisatie.Het programma is gecrediteerd voor het helpen verminderen van armoede en het verbeteren van de levensstandaard op het platteland.Het is ook gebruikt als model voor soortgelijke programma's in andere landen over de hele wereld.

In 1972 werd de Vierde Republiek opgericht na een constitutioneel referendum dat de Yushin-grondwet goedkeurde, die president Park Chung-hee de facto dictatoriale bevoegdheden verschafte.Onder Park en zijn Democratische Republikeinse Partij ging het land een autoritaire periode in die bekend staat als het Yushin-systeem.Na de moord op Park in 1979 nam Choi Kyu-hah het presidentschap over, maar de staat van beleg werd afgekondigd en het land raakte in politieke instabiliteit.Chun Doo-hwan wierp vervolgens Choi omver en pleegde een staatsgreep in december 1979. Vervolgens onderdrukte hij in mei 1980 de Gwangju-democratiseringsbeweging tegen de staat van beleg, waarna hij de Nationale Vergadering ontbond en werd gekozen tot voorzitter van de Nationale Raad voor Hereniging.De Vierde Republiek werd vervolgens ontbonden toen in maart 1981 een nieuwe grondwet werd aangenomen en vervangen door de Vijfde Republiek Korea.

De moord op Park Chung-hee was een belangrijke politieke gebeurtenis in Zuid-Korea die plaatsvond op 26 oktober 1979. Park Chung-hee was de derde president van Zuid-Korea en was aan de macht sinds 1961. Hij had een autoritair regime geleid en had ingrijpende economische hervormingen doorgevoerd die het land een snelle economische groei hadden bezorgd.Op 26 oktober 1979 woonde Park een diner bij op het hoofdkantoor van de Koreaanse Central Intelligence Agency (KCIA) in Seoul.Tijdens het diner werd hij neergeschoten door Kim Jae-gyu, de directeur van KCIA.Kim was een goede bondgenoot van Park geweest en diende al vele jaren als zijn lijfwacht.Het nieuws van de moord op Park verspreidde zich snel door het hele land en leidde tot wijdverbreide protesten.Veel mensen zagen Park als een dictator en waren blij dat hij weg was.Anderen zagen zijn dood echter als een groot verlies, aangezien hij tijdens zijn bewind veel economische welvaart naar Zuid-Korea had gebracht.In de nasleep van de dood van Park kwam het land in een periode van politieke onrust terecht.Dit leidde tot de verkiezing van Chun Doo-hwan tot president in 1980, die vervolgens een autoritair militair regime leidde tot 1987, toen er weer democratische verkiezingen werden gehouden.De moord op Park Chung-hee blijft een belangrijke gebeurtenis in de Koreaanse geschiedenis en wordt nog steeds herinnerd.Het was de eerste keer dat een Koreaanse president werd vermoord en het luidde het einde in van een tijdperk van autoritair bewind in het land.

Generaal-majoor Chun Doo-hwan, commandant van het Defensie-veiligheidscommando, arresteerde zonder toestemming van waarnemend president Choi Kyu-hah generaal Jeong Seung-hwa, stafchef van het ROK-leger en beschuldigde hem van betrokkenheid bij de moord op president Park Chung-hee .Vervolgens vielen troepen die loyaal waren aan Chun het centrum van Seoul binnen en arresteerden twee van Jeongs bondgenoten, generaal-majoor Jang Tae-wan en generaal-majoor Jeong Byeong-ju.Majoor Kim Oh-rang, een aide-de-camp van Jeong Byeong-ju, werd gedood in het vuurgevecht.De volgende ochtend stonden het ministerie van Defensie en het hoofdkwartier van het leger allemaal onder controle van Chun met de hulp van zijn mede-afgestudeerden van de 11e klas van de Koreaanse militaire academie.Deze staatsgreep leidde, samen met het bloedbad van Gwangju, tot de arrestatie van Chun in 1995 door de regering van Kim Young-sam en vestigde de Vijfde Republiek van Zuid-Korea.

De Gwangju-opstand was een volksopstand in de stad Gwangju, Zuid-Korea, van 18 tot 27 mei 1980. Het begon als een protest tegen de dictatuur van president Chun Doo-hwan en de militaire regering, en groeide al snel uit tot een demonstratie voor democratie en mensenrechten.De opstand werd met geweld onderdrukt door het Zuid-Koreaanse leger en het incident resulteerde in de dood van honderden burgers.De opstand begon toen studenten en arbeiders op 18 mei protesteerden tegen de militaire regering.De demonstratie verspreidde zich snel door de stad, waarbij burgers meededen om democratie en mensenrechten te eisen.Het leger reageerde met geweld en gebruikte traangas, knuppels en scherpe munitie om de menigte uiteen te drijven.In de daaropvolgende dagen escaleerden botsingen tussen demonstranten en het leger tot een grootschalige strijd.Op 27 mei kondigde het leger de staat van beleg af in Gwangju en stuurde meer troepen om de opstand neer te slaan.Desondanks bleven demonstranten zich verzetten tot 3 juni, toen de staat van beleg eindelijk werd opgeheven.

De vijfde republiek werd in maart 1981 opgericht door Chun Doo-hwan, een militaire collega van oud-president en dictator Park Chung-hee, na de politieke instabiliteit en het militaire bewind in de vierde republiek sinds de moord op Park in oktober 1979. De de vijfde republiek werd geregeerd door Chun en de Democratic Justice Party als een de facto dictatuur en eenpartijstaat om Zuid-Korea grondig te hervormen voor democratisering en het autocratische systeem van Park te ontmantelen.De vijfde republiek kreeg te maken met groeiende tegenstand van de democratiseringsbeweging van de Gwangju-opstand, en de democratiebeweging van juni van 1987 resulteerde in de verkiezing van Roh Tae-woo bij de presidentsverkiezingen van december 1987.De vijfde republiek werd drie dagen na de verkiezingen ontbonden na de goedkeuring van een nieuwe grondwet die de basis legde voor het relatief stabiele democratische systeem van de huidige zesde Republiek Korea.

Op 9 oktober 1983 vond een moordaanslag plaats op Chun Doo-hwan, de vijfde president van Zuid-Korea, in Rangoon, Birma (het huidige Yangon, Myanmar).Noord-Korea zou achter de aanval zitten, waarbij 21 doden en 46 gewonden vielen.Een verdachte werd gedood en twee anderen werden aangehouden, van wie er één toegaf een Noord-Koreaanse legerofficier te zijn.

De June Democratic Struggle, ook wel de June Democracy Movement en June Democratic Uprising genoemd, was een landelijke pro-democratische beweging die plaatsvond in Zuid-Korea van 10 juni tot 29 juni 1987. De protesten veroorzaakt door de aankondiging van het militaire regime van Roh Tae-woo als de volgende president, dwong de regering om verkiezingen te houden en andere democratische hervormingen door te voeren, wat leidde tot de oprichting van de Zesde Republiek.Uit angst voor geweld vóór de Olympische Spelen van 1988 in Seoul, accepteerden Chun en Roh de eisen voor rechtstreekse presidentsverkiezingen en herstel van burgerlijke vrijheden.Dit leidde er uiteindelijk toe dat Roh in december met een krappe meerderheid tot president werd gekozen, wat de weg vrijmaakte voor democratische consolidatie in Zuid-Korea.

De zesde Republiek Zuid-Korea is de huidige regering van Zuid-Korea, opgericht in 1988 na het einde van het militaire bewind.Deze grondwet voorziet in een meer democratische regeringsvorm waarbij de president wordt gekozen door middel van volksstemming en een wetgevende macht met één kamer.Het bevat ook een Bill of Rights die burgerlijke vrijheden garandeert, zoals vrijheid van meningsuiting, vergadering en pers.De economische groei van Zuid-Korea tijdens de zesde republiek was opmerkelijk.Het land is van een ontwikkelende economie uitgegroeid tot een van 's werelds grootste economieën, met een BBP per hoofd van de bevolking dat vergelijkbaar is met dat van sommige Europese landen.Deze economische groei is grotendeels te danken aan het succesvolle exportgerichte economische beleid van het land, de hoge investeringen in onderwijs en onderzoek en de sterke nadruk op technologiegedreven innovatie.De zesde republiek zag ook de opkomst van een machtige arbeidersbeweging die een belangrijke rol heeft gespeeld bij het verbeteren van de arbeidsomstandigheden en lonen voor Zuid-Koreanen.Het heeft ook geleid tot hervormingen van het gerechtelijk apparaat, waaronder veranderingen die het voor burgers gemakkelijker hebben gemaakt om bedrijven aan te klagen wegens schending van hun rechten.

De Olympische Zomerspelen van 1988 werden van 17 september tot 2 oktober 1988 gehouden in Seoul, Zuid-Korea. Dit was de eerste keer dat de Olympische Zomerspelen in Zuid-Korea werden gehouden, en de eerste keer dat ze in Azië werden gehouden sinds de spelen van 1964 in Tokio , Japan.De spelen bevatten 237 evenementen in 27 sporten en werden bijgewoond door ongeveer 8.391 atleten uit 159 landen, waarmee het op dat moment het grootste aantal landen was dat aan Olympische Spelen deelnam.De spelen werden beschouwd als een groot succes voor Zuid-Korea, omdat ze de snelle economische en sociale ontwikkeling van het land in de jaren voorafgaand aan de Olympische Spelen lieten zien.

K-drama's zijn immens populair geworden in heel Azië en over de hele wereld sinds ze begin jaren negentig werden uitgezonden.Deze Koreaanse televisiedrama's bevatten vaak gecompliceerde romantische verhaallijnen, ontroerende familiethema's en veel actie en spanning.Naast het vermaken van kijkers, hebben K-drama's een diepgaand effect gehad op de economie en soft power van Zuid-Korea.De populariteit van K-drama's heeft de economie van Zuid-Korea een boost gegeven, aangezien de verkoop van drama-dvd's, soundtracks en aanverwante producten een belangrijke bron van inkomsten voor het land is geworden.Bovendien heeft het succes van K-drama's geleid tot een toename van het toerisme naar Zuid-Korea, aangezien fans van deze drama's massaal naar de cultuur en locaties komen die de shows hebben geïnspireerd.Naast de economische effecten hebben K-drama's ook een aanzienlijke impact gehad op de soft power van Zuid-Korea.De melodramatische verhaallijnen en aantrekkelijke acteurs hebben deze shows ongelooflijk populair gemaakt in heel Azië, waardoor de culturele invloed van Zuid-Korea in de regio wordt versterkt.Dit heeft ook een positief effect gehad op de internationale betrekkingen van Zuid-Korea, aangezien landen die voorheen vijandig stonden tegenover het land, het land nu beginnen te omarmen vanwege zijn culturele aanwezigheid.

Het Sunshine-beleid vormt de basis voor Zuid-Korea's benadering van Noord-Korea op het gebied van buitenlandse betrekkingen.Het werd voor het eerst vastgesteld en in praktijk gebracht tijdens het presidentschap van Kim Dae-jung.Dit beleid leidde tot het aangaan van coöperatieve zakelijke ondernemingen tussen de twee Korea's, waaronder de ontwikkeling van een spoorlijn en de oprichting van de Mount Kumgang Tourist Region, die open bleef voor Zuid-Koreaanse bezoekers tot 2008, toen er een schietincident plaatsvond en bezoeken werden stopgezet. .Ondanks de uitdagingen werden er ook drie familiereünies georganiseerd.In 2000 ontmoetten de leiders van de twee Korea's, Kim Dae-jung en Kim Jong-il, elkaar voor het eerst sinds de Koreaanse oorlog op een top.Tijdens deze bijeenkomst werd op 15 juni de Noord-Zuid-gemeenschappelijke verklaring aangenomen, waarin de twee Korea's het eens werden over vijf punten: het streven naar onafhankelijke hereniging, vreedzame hereniging, het aanpakken van humanitaire kwesties zoals gescheiden gezinnen, het bevorderen van economische samenwerking en uitwisseling, en het houden van een dialoog tussen de twee Korea's.Na de top liepen de gesprekken tussen de twee staten echter vast.De kritiek op het beleid nam toe en de minister van Eenmaking Lim Dong-won kreeg op 3 september 2001 te maken met een motie van wantrouwen. Na een ontmoeting met de nieuw gekozen president George Bush voelde Kim Dae-jung zich vernederd en uitte hij privé zijn teleurstelling over de harde lijn van president Bush. houding.Deze ontmoeting leidde ook tot de annulering van elke mogelijkheid van een Noord-Koreaans bezoek aan Zuid-Korea.Toen de regering-Bush Noord-Korea bestempelde als onderdeel van de 'as van het kwaad', trok Noord-Korea zich terug uit het non-proliferatieverdrag, zette het VN-inspecteurs uit en hervatte het zijn nucleaire programma.In 2002 resulteerde een zeeconfrontatie boven betwist visserijgebied in de dood van zes Zuid-Koreaanse marinesoldaten, waardoor de betrekkingen verder verslechterden.

K-pop (Koreaanse pop) is een genre van populaire muziek uit Zuid-Korea.Het begon in de vroege jaren negentig en is sindsdien uitgegroeid tot een van de meest populaire muziekgenres ter wereld.K-pop wordt gekenmerkt door pakkende melodieën, sterke beats en leuke, vrolijke teksten.Het bevat vaak elementen uit andere genres zoals hiphop, R&B en EDM.Het genre is sinds het begin gestaag in populariteit toegenomen en blijft vandaag in populariteit groeien.Het heeft ook een impact gehad op de wereldcultuur, met K-popsterren die op tv-shows, films en zelfs modeshows over de hele wereld verschijnen.K-pop is ook steeds populairder geworden in Noord-Amerika en Europa, waar fans concerten bijwonen en hun favoriete artiesten volgen.Eind jaren 2000 en begin 2010 begon K-pop aan populariteit te winnen in andere delen van de wereld, met name in Zuidoost-Azië en de Verenigde Staten.Dit was grotendeels te danken aan het succes van groepen als Girls 'Generation, Super Junior en 2NE1, die een sterke internationale schare fans hadden.In 2012 werd "Gangnam Style" van de K-popgroep PSY een virale sensatie, met meer dan 3 miljard views op YouTube.Dit nummer hielp K-pop naar een wereldwijd publiek te brengen en verhoogde de populariteit van K-pop over de hele wereld aanzienlijk.

De veerboot MV Sewol zonk op de ochtend van 16 april 2014, op weg van Incheon naar Jeju in Zuid-Korea.Het 6.825 ton wegende schip stuurde een noodsignaal vanaf ongeveer 2,7 kilometer (1,7 mijl; 1,5 NMI) ten noorden van Byeongpungdo om 08:58 KST (23:58 UTC, 15 april 2014).Van de 476 passagiers en bemanningsleden stierven er 306 bij de ramp, onder wie ongeveer 250 leerlingen van de Danwon High School (Ansan City). Van de ongeveer 172 overlevenden werd meer dan de helft gered door vissersboten en andere commerciële vaartuigen die omstreeks ongeveer 40 minuten voor de Korea Coast Guard (KCG). Het zinken van Sewol leidde tot wijdverspreide sociale en politieke reacties in Zuid-Korea.Veel mensen hadden kritiek op de acties van de kapitein van de veerboot en de meeste bemanningsleden.Ook bekritiseerd waren de exploitant van de veerboot, Chonghaejin Marine, en de toezichthouders die toezicht hielden op de operaties, samen met de regering van president Park Geun-hye vanwege haar reactie op de ramp en pogingen om de schuld van de overheid te bagatelliseren, en de KCG vanwege de slechte afhandeling van de ramp. ramp, en de vermeende passiviteit van de bemanning van de reddingsboot ter plaatse.Er is ook verontwaardiging geuit over de aanvankelijke valse berichtgeving over de ramp door de regering en de Zuid-Koreaanse media, die beweerden dat iedereen aan boord was gered, en tegen de regering omdat ze prioriteit gaf aan het publieke imago boven het leven van haar burgers door hulp van andere landen te weigeren. en het publiekelijk bagatelliseren van de ernst van de ramp. Op 15 mei 2014 werden de kapitein en drie bemanningsleden beschuldigd van moord, terwijl de overige elf bemanningsleden werden aangeklaagd voor het verlaten van het schip.Als onderdeel van een overheidscampagne om het publieke sentiment over de officiële reactie op het zinken te beheersen, werd een arrestatiebevel uitgevaardigd voor Yoo Byung-eun (beschreven als de eigenaar van Chonghaejin Marine), maar hij kon niet worden gevonden ondanks een landelijke klopjacht.Op 22 juli 2014 onthulde de politie dat ze hadden vastgesteld dat een dode man gevonden in een veld in Suncheon, ongeveer 290 kilometer (180 mijl) ten zuiden van Seoul, Yoo was.

De Olympische Winterspelen van 2018, officieel bekend als de XXIII Olympische Winterspelen en algemeen bekend als PyeongChang 2018, was een internationaal multisportevenement in de winter dat werd gehouden tussen 9 en 25 februari 2018 in Pyeongchang County, Zuid-Korea.Er werden in totaal 102 evenementen gehouden in 15 disciplines van 7 sporten.Het gastland, Zuid-Korea, won 17 medailles, waaronder 5 gouden.De spelen vielen op door de deelname van Noord-Korea, dat 22 atleten stuurde om in 3 sporten te strijden.

De inter-Koreaanse top van april 2018 was een ontmoeting tussen de leiders van Noord-Korea en Zuid-Korea, die plaatsvond op 27 april 2018. De top was de eerste in zijn soort in meer dan tien jaar en markeerde een belangrijke stap op weg naar vrede en verzoening tussen de twee landen, die technisch gezien in oorlog zijn sinds de Koreaanse oorlog van de jaren vijftig.De top vond plaats in het Peace House, een gebouw aan de zuidkant van de gedemilitariseerde zone (DMZ) die Noord- en Zuid-Korea scheidt.De leiders van Noord- en Zuid-Korea, respectievelijk Kim Jong-un en Moon Jae-in, ontmoetten elkaar en bespraken een breed scala aan onderwerpen, waaronder de denuclearisering van het Koreaanse schiereiland, de vermindering van de militaire spanningen en de verbetering van de economische en culturele banden tussen beide landen.Als resultaat van de top ondertekenden de twee leiders een gezamenlijke verklaring waarin ze toezegden te werken aan de volledige denuclearisering van het Koreaanse schiereiland en de betrekkingen tussen de twee landen te verbeteren.

Op 29 oktober 2022, omstreeks 22.20 uur, vond er een ernstige drukte plaats tijdens Halloween-vieringen in Itaewon, Seoul, Zuid-Korea.Deze tragische gebeurtenis resulteerde in de dood van 159 mensen, met nog eens 196 gewonden.Onder de doden bevonden zich twee personen die na de gebeurtenis aan hun verwondingen bezweken en 27 buitenlanders, waarbij de slachtoffers voornamelijk jonge volwassenen waren.Dit incident geldt als de meest catastrofale drukte in de geschiedenis van Zuid-Korea, en overschaduwt een ramp in het gemeentelijke stadion van Busan in 1959, waar 67 mensen omkwamen.Het markeert ook de dodelijkste ramp in het land sinds het zinken van de MV Sewol in 2014 en de grootste gebeurtenis met massaslachtoffers in Seoul sinds de ineenstorting van het warenhuis Sampoong in 1995.Een speciaal politieonderzoeksteam stelde vast dat de tragedie voornamelijk te wijten was aan het onvermogen van de politie en overheidsinstanties om zich adequaat voor te bereiden op de grote menigte, ondanks het feit dat ze verschillende voorafgaande waarschuwingen hadden ontvangen.Het onderzoek werd op 13 januari 2023 afgerond.Na de ramp kregen de Zuid-Koreaanse regering en politie te maken met uitgebreide kritiek en protesten.President Yoon Suk Yeol en zijn regering waren het doelwit van talloze protesten waarin werd opgeroepen tot zijn aftreden, hoewel hij in functie bleef.