De periode tussen 1878 en 1914 was er een van stabiliteit en vooruitgang voor Roemenië.Tijdens de Tweede Balkanoorlog sloot Roemenië zich aan bij Griekenland , Servië en Montenegro tegen Bulgarije .Bulgarije, ontevreden over zijn aandeel in de buit van de Eerste Balkanoorlog, viel zijn voormalige bondgenoten, Servië en Griekenland, aan van 29 juni tot 10 augustus 1913. Servische en Griekse legers sloegen het Bulgaarse offensief af en deden een tegenaanval en trokken Bulgarije binnen.Omdat Bulgarije eerder ook al verwikkeld was in territoriale geschillen met Roemenië ^[77] en het grootste deel van de Bulgaarse strijdkrachten zich in het zuiden bevond, zette het vooruitzicht op een gemakkelijke overwinning de Roemeense interventie tegen Bulgarije aan.Het Ottomaanse Rijk profiteerde ook van de situatie om enkele verloren gebieden uit de vorige oorlog terug te winnen.Toen Roemeense troepen de hoofdstad Sofia naderden, vroeg Bulgarije om een ​​wapenstilstand, resulterend in het Verdrag van Boekarest, waarin Bulgarije een deel van zijn verworvenheden uit de Eerste Balkanoorlog moest afstaan ​​aan Servië, Griekenland en Roemenië.In het Verdrag van Boekarest van 1913 veroverde Roemenië de zuidelijke Dobruja en vestigde de provincies Durostor en Caliacra.^[78]