De Poolse Successieoorlog was een groot Europees conflict dat werd aangewakkerd door een Poolse burgeroorlog over de opvolging van Augustus II van Polen, die de andere Europese mogendheden uitbreidden om hun eigen nationale belangen na te streven.Frankrijk enSpanje , de twee Bourbon-mogendheden, probeerden de macht van de Oostenrijkse Habsburgers in West-Europa op de proef te stellen, net als het koninkrijk Pruisen, terwijl Saksen en Rusland zich mobiliseerden om de uiteindelijke Poolse overwinnaar te steunen.De gevechten in Polen resulteerden in de toetreding van Augustus III, die naast Rusland en Saksen politiek gesteund werd door de Habsburgers.De belangrijkste militaire campagnes en veldslagen van de oorlog vonden plaats buiten Polen.De Bourbons, gesteund door Charles Emmanuel III van Sardinië, trokken op tegen geïsoleerde Habsburgse gebieden.In het Rijnland nam Frankrijk met succes het hertogdom Lotharingen in, en in Italië herwon Spanje de controle over de koninkrijken Napels en Sicilië die verloren waren gegaan in de Spaanse Successieoorlog, terwijl de terreinwinst in Noord-Italië ondanks bloedige campagnes beperkt was.De onwil van Groot-Brittannië om Habsburg Oostenrijk te steunen, toonde de zwakte van de Anglo-Oostenrijkse Alliantie aan.Hoewel in 1735 een voorlopige vrede werd bereikt, werd de oorlog formeel beëindigd met het Verdrag van Wenen (1738), waarin Augustus III werd bevestigd als koning van Polen en zijn tegenstander Stanislaus I het hertogdom Lotharingen en het hertogdom Bar kreeg. beide leengoederen van het Heilige Roomse Rijk .Francis Stephen, de hertog van Lotharingen, kreeg het Groothertogdom Toscane als compensatie voor het verlies van Lotharingen.Het hertogdom Parma ging naar Oostenrijk, terwijl Karel van Parma de kronen van Napels en Sicilië nam.De meeste terreinwinsten waren in het voordeel van de Bourbons, aangezien de hertogdommen Lotharingen en Bar van leengoederen van het Heilige Roomse Rijk naar dat van Frankrijk gingen, terwijl de Spaanse Bourbons twee nieuwe koninkrijken kregen in de vorm van Napels en Sicilië.De Oostenrijkse Habsburgers van hun kant kregen in ruil daarvoor twee Italiaanse hertogdommen, hoewel Parma spoedig zou terugkeren naar Bourbon-controle.Toscane zou tot het Napoleontische tijdperk in handen zijn van de Habsburgers.De oorlog bleek rampzalig voor de Poolse onafhankelijkheid en bevestigde opnieuw dat de zaken van het Pools-Litouwse Gemenebest, inclusief de verkiezing van de koning zelf, zouden worden gecontroleerd door de andere grote mogendheden van Europa.Na August III zou er nog maar één koning van Polen zijn, Stanislas II August, zelf een marionet van de Russen, en uiteindelijk zou Polen door zijn buren worden opgedeeld en tegen het einde van de 18e eeuw ophouden te bestaan ​​als soevereine staat. .Polen gaf ook aanspraken op Lijfland en directe controle over het hertogdom Koerland en Semigallia op, dat, hoewel het een Pools leengoed bleef, niet in het eigenlijke Polen was geïntegreerd en onder sterke Russische invloed kwam te staan, die pas eindigde met de val van het Russische rijk in 1917.