De Rohingya-genocide is een reeks aanhoudende vervolgingen en moorden op de islamitische Rohingya-bevolking door het leger van Myanmar.De genocide bestond tot nu toe uit twee fasen ^[92] : de eerste was een militair optreden dat plaatsvond van oktober 2016 tot januari 2017, en de tweede vond plaats sinds augustus 2017. ^[93] De crisis dwong meer dan een miljoen Rohingya te vluchten naar andere landen.De meesten vluchtten naar Bangladesh, wat resulteerde in de oprichting van 's werelds grootste vluchtelingenkamp, ​​terwijl anderen vluchtten naarIndia , Thailand , Maleisië en andere delen van Zuid- en Zuidoost-Azië, waar ze nog steeds met vervolging worden geconfronteerd.Veel andere landen noemen de gebeurtenissen ‘etnische zuiveringen’.^[94]De vervolging van Rohingya-moslims in Myanmar dateert minstens uit de jaren zeventig.^[95] Sindsdien wordt het Rohingya-volk regelmatig vervolgd door de regering en boeddhistische nationalisten.^[96] Eind 2016 lanceerden de strijdkrachten en de politie van Myanmar een grootschalig optreden tegen de mensen in de deelstaat Rakhine, gelegen in de noordwestelijke regio van het land.De VN ^[97] hebben bewijs gevonden van grootschalige mensenrechtenschendingen, waaronder buitengerechtelijke executies;standrechtelijke executies;groepsverkrachtingen;brandstichting van Rohingya-dorpen, bedrijven en scholen;en kindermoorden.De Birmese regering heeft deze bevindingen van de hand gewezen door te stellen dat het “overdrijvingen” zijn.^[98]Door de militaire operaties is een groot aantal mensen ontheemd geraakt, waardoor een vluchtelingencrisis is ontstaan.De grootste golf Rohingya-vluchtelingen ontvluchtte Myanmar in 2017, wat resulteerde in de grootste menselijke uittocht in Azië sinds de oorlog in Vietnam .^[99] Volgens VN-rapporten vluchtten of werden ruim 700.000 mensen uit de staat Rakhine gevlucht of verdreven, en zochten zij sinds september 2018 onderdak in buurland Bangladesh. In december 2017 werden twee Reuters-journalisten die verslag deden van het bloedbad in Inn Din gearresteerd en gevangengezet.Minister van Buitenlandse Zaken Myint Thu vertelde verslaggevers dat Myanmar bereid was in november 2018 2.000 Rohingya-vluchtelingen uit kampen in Bangladesh op te nemen ^{[. 100]} Vervolgens ondertekenden de regeringen van Bangladesh en Myanmar in november 2017 een overeenkomst om de terugkeer van Rohingya-vluchtelingen naar de staat Rakhine te vergemakkelijken. binnen twee maanden, wat gemengde reacties van internationale toeschouwers opleverde.^[101]Het militaire optreden tegen de Rohingya-bevolking in 2016 werd veroordeeld door de VN (die mogelijke “misdaden tegen de menselijkheid” noemden), de mensenrechtenorganisatie Amnesty International, het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, de regering van buurland Bangladesh en de regering van Maleisië.De Birmese leider en staatsadviseur (de facto regeringsleider) en Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi werd bekritiseerd vanwege haar passiviteit en stilzwijgen over de kwestie en deed weinig om militair misbruik te voorkomen.^[102]