Terwijl het interregnum dat volgde op de val van het heidense rijk meer dan 250 jaar duurde (1287–1555), was dat na de val van Eerste Taungoo van relatief korte duur.Een van de zonen van Bayinnaung, Nyaungyan Min, begon onmiddellijk met de herenigingsinspanningen en herstelde met succes het centrale gezag over Boven-Birma en de nabijgelegen Shan-staten in 1606. Zijn opvolger Anaukpetlun versloeg de Portugezen bij Thanlyin in 1613. Hij heroverde de bovenste Tanintharyi-kust tot aan Dawei en Lan Na. van de Siamezen in 1614. Hij veroverde ook de trans-Salween Shan-staten (Kengtung en Sipsongpanna) in 1622-1626.Zijn broer Thalun herbouwde het door oorlog verscheurde land.Hij gaf opdracht tot de allereerste volkstelling in de Birmese geschiedenis in 1635, waaruit bleek dat het koninkrijk ongeveer twee miljoen inwoners telde.Tegen 1650 hadden de drie bekwame koningen – Nyaungyan, Anaukpetlun en Thalun – met succes een kleiner maar veel beter beheersbaar koninkrijk herbouwd.Wat nog belangrijker is, de nieuwe dynastie ging verder met het creëren van een juridisch en politiek systeem waarvan de basiskenmerken onder de Konbaung-dynastie tot ver in de 19e eeuw zouden blijven bestaan.De kroon verving de erfelijke stamhoofden volledig door benoemde gouverneurschappen in de hele Irrawaddy-vallei, en verminderde de erfelijke rechten van de Shan-leiders aanzienlijk.Het beteugelde ook de voortdurende groei van de monastieke rijkdom en autonomie, waardoor een grotere belastinggrondslag ontstond.Dankzij de handels- en seculiere administratieve hervormingen heeft het land ruim 80 jaar lang een welvarende economie opgebouwd.Afgezien van enkele occasionele opstanden en een externe oorlog - Birma versloeg ^[de] poging van Siam om Lan Na en Mottama in te nemen in 1662-1664 - leefde het koninkrijk de rest van de 17e eeuw grotendeels in vrede.Het koninkrijk raakte geleidelijk in verval en het gezag van de 'paleiskoningen' verslechterde in de jaren 1720 snel.Vanaf 1724 begonnen de Meitei-mensen de bovenste Chindwin-rivier te overvallen.In 1727 kwam het zuiden van Lan Na (Chiang Mai) met succes in opstand, waardoor alleen het noorden van Lan Na (Chiang Saen) onder een steeds nominalere Birmese heerschappij bleef.De invallen van Meitei namen in de jaren dertig van de achttiende eeuw toe en bereikten steeds diepere delen van centraal Birma.In 1740 begonnen de Mon in Neder-Birma een opstand en stichtten het herstelde Hanthawaddy-koninkrijk, en in 1745 controleerden ze een groot deel van Neder-Birma.De Siamezen verplaatsten hun gezag tegen 1752 ook langs de kust van Tanintharyi. Hanthawaddy viel Boven-Birma binnen in november 1751 en veroverde Ava op 23 maart 1752, waarmee een einde kwam aan de 266 jaar oude Taungoo-dynastie.