Het Ostrogotische Koninkrijk, officieel het Koninkrijk Italië, werd opgericht door de Germaanse Ostrogoten in Italië en aangrenzende gebieden van 493 tot 553. In Italië doodden en vervingen de Ostrogoten onder leiding van Theodorik de Grote Odoaker, een Germaanse soldaat, voormalig leider van de foederati in Noord-Italië, en de de facto heerser van Italië, die de laatste keizer van het West-Romeinse rijk, Romulus Augustulus, in 476 had afgezet. Onder Theodoric, zijn eerste koning, bereikte het Ostrogotische koninkrijk zijn hoogtepunt, dat zich uitstrekte van het moderne Zuid-Frankrijk in het westen tot het moderne West-Servië in het zuidoosten.De meeste sociale instellingen van het laat-West-Romeinse rijk bleven tijdens zijn heerschappij behouden.Theodoric noemde zichzelf Gothorum Romanorumque rex ("Koning van de Goten en Romeinen"), waarmee hij zijn wens aantoonde om een ​​leider te zijn voor beide volkeren.Vanaf 535 viel het Byzantijnse rijk onder Justinianus I Italië binnen.De toenmalige Ostrogotische heerser, Witiges, kon het koninkrijk niet met succes verdedigen en werd uiteindelijk gevangen genomen toen de hoofdstad Ravenna viel.De Ostrogoten verzamelden zich rond een nieuwe leider, Totila, en slaagden er grotendeels in de verovering ongedaan te maken, maar werden uiteindelijk verslagen.De laatste koning van het Ostrogotische koninkrijk was Teia.