Video
Tijdens de Midden-Bronstijd herleefde de stedenbouw in de regio Kanaän, die verdeeld was over verschillende stadstaten, waarbij Hazor als een bijzonder belangrijke naar voren kwam. [16] De materiële cultuur van Kanaän vertoonde gedurende deze tijd sterke Mesopotamische invloeden, en de regio raakte steeds meer geïntegreerd in een uitgebreid internationaal handelsnetwerk.
De regio, bekend als Amurru, werd al tijdens de regering van Naram-Sin van Akkad rond 2240 vGT erkend als een van de "vier kwartieren" rond Akkad, samen met Subartu / Assyrië, Sumerië en Elam. Amorietendynastieën kwamen aan de macht in delen van Mesopotamië, waaronder Larsa, Isin en Babylon, dat in 1894 vGT als een onafhankelijke stadstaat werd gesticht door een Amoritische leider, Sumu-abum. Met name Hammurabi, een Amoritische koning van Babylon (1792–1750 vGT), stichtte het Eerste Babylonische rijk, hoewel het na zijn dood uiteenviel. De Amorieten behielden de controle over Babylonië totdat ze in 1595 vGT door de Hettieten werden verdreven.
Rond 1650 vGT vielen de Kanaänieten, bekend als Hyksos, de oostelijke Nijldelta inEgypte binnen en gingen deze domineren. [17] De term Amar en Amurru (Amorieten) in Egyptische inscripties verwees naar het bergachtige gebied ten oosten van Fenicië, dat zich uitstrekte tot aan de Orontes. Archeologisch bewijs toont aan dat de Midden-Bronstijd een periode van welvaart was voor Kanaän, vooral onder leiding van Hazor, dat vaak schatplichtig was aan Egypte. In het noorden leidden Yamkhad en Qatna belangrijke confederaties, terwijl het bijbelse Hazor waarschijnlijk de belangrijkste stad was van een grote coalitie in het zuidelijke deel van de regio.