In 64 vGT veroverde de Romeinse generaal Pompeius Syrië en kwam tussenbeide in de Hasmonese burgeroorlog in Jeruzalem, waarbij hij Hyrcanus II herstelde als hogepriester en Judea tot een Romeins vazalkoninkrijk maakte. Tijdens de belegering van Alexandrië in 47 vGT werden de levens van Julius Caesar en zijn beschermeling Cleopatra gered door 3.000 Joodse troepen gestuurd door Hyrcanus II en onder bevel van Antipater, wiens nakomelingen Caesar tot koningen van Judea maakten. Van 37 v [.] Herodes de Grote heeft de tempel aanzienlijk vergroot (zie Herodes' Tempel), waardoor het een van de grootste religieuze bouwwerken ter wereld is. Op dat moment vormden joden maar liefst 10% van de bevolking van het hele Romeinse rijk, met grote gemeenschappen in Noord-Afrika en Arabië. [96]
Augustus maakte Judea in 6 GT tot een Romeinse provincie, waarbij hij de laatste Joodse koning, Herodes Archelaüs, afzette en een Romeinse gouverneur benoemde. Er was een kleine opstand tegen de Romeinse belastingheffing onder leiding van Judas van Galilea en in de daaropvolgende decennia groeiden de spanningen tussen de Grieks-Romeinse en Judese bevolking rond pogingen om beeltenissen van keizer Caligula in synagogen en in de Joodse tempel te plaatsen. [97] In 64 CE introduceerde de tempelhogepriester Joshua ben Gamla een religieuze vereiste voor Joodse jongens om vanaf zesjarige leeftijd te leren lezen. In de loop van de volgende paar honderd jaar werd deze eis steeds dieper ingebed in de Joodse traditie. [98] Het laatste deel van de Tweede Tempelperiode werd gekenmerkt door sociale onrust en religieuze onrust, en Messiaanse verwachtingen vulden de atmosfeer. [99]
Provincie Judaé. © Andreas c