Het bewind van Reza Shah Pahlavi van 1925 tot 1941 in Iran werd gekenmerkt door aanzienlijke moderniseringsinspanningen en de oprichting van een autoritair regime.Zijn regering legde de nadruk op nationalisme, militarisme, secularisme en anticommunisme, naast strikte censuur en propaganda.^[67] Hij voerde talrijke sociaal-economische hervormingen door, waaronder de reorganisatie van het leger, het overheidsbestuur en de financiën.^[68] De regering van Reza Shah was een complexe periode van aanzienlijke modernisering en autoritair bewind, gekenmerkt door zowel prestaties op het gebied van infrastructuur en onderwijs als kritiek op onderdrukking en politieke onderdrukking.Voor zijn aanhangers werd de regering van Reza Shah gezien als een periode van aanzienlijke vooruitgang, gekenmerkt door de introductie van openbare orde, discipline, centraal gezag en moderne voorzieningen zoals scholen, treinen, bussen, radio's, bioscopen en telefoons.^[69] Zijn snelle moderniseringsinspanningen kregen echter kritiek omdat hij ‘te snel’ ^[70] en ‘oppervlakkig’ was, ^[71] , waarbij sommigen zijn regering beschouwden als een tijd die werd gekenmerkt door onderdrukking, corruptie, buitensporige belastingen en een gebrek aan authenticiteit. .Zijn bewind werd vanwege de strenge veiligheidsmaatregelen ook vergeleken met een politiestaat.^[69] Zijn beleid, vooral het beleid dat in strijd was met de islamitische tradities, veroorzaakte onvrede onder vrome moslims en de geestelijkheid, wat leidde tot aanzienlijke onrust, zoals de opstand van 1935 bij het Imam Reza-heiligdom in Mashhad.^[72]Tijdens het zestienjarige bewind van Reza Shah was Iran getuige van een aanzienlijke ontwikkeling en modernisering.Er werden grote infrastructuurprojecten uitgevoerd, waaronder uitgebreide wegenaanleg en de aanleg van de Trans-Iraanse spoorlijn.De oprichting van de Universiteit van Teheran markeerde de introductie van modern onderwijs in Iran.^[73] De industriële groei was substantieel, met een zeventienvoudige toename van het aantal moderne industriële installaties, olie-installaties niet meegerekend.Het wegennet van het land breidde zich uit van 3.000 naar 22.000 kilometer.^[74]Reza Shah hervormde op dramatische wijze de militaire en civiele diensten, stichtte een leger van 100.000 man, ^[stapte] over van de afhankelijkheid van stamkrachten en richtte een ambtenarenapparaat van 90.000 man op.Hij zette gratis, verplicht onderwijs op voor zowel mannen als vrouwen en sloot particuliere religieuze scholen – islamitisch, christelijk, joods, enz. ^[76] Bovendien gebruikte hij geld uit rijke heiligdommen, met name in Mashhad en Qom, voor seculiere doeleinden zoals zoals onderwijs, gezondheidszorg en industriële projecten.^[77]Het bewind van Reza Shah viel samen met de Women's Awakening (1936–1941), een beweging die pleitte voor de verwijdering van de chador in de werkende samenleving, met het argument dat deze de fysieke activiteiten en maatschappelijke participatie van vrouwen belemmerde.Deze hervorming stuitte echter op weerstand van religieuze leiders.De onthullingsbeweging was nauw verbonden met de huwelijkswet van 1931 en het Tweede Congres van Oosterse Vrouwen in Teheran in 1932.In termen van religieuze tolerantie viel Reza Shah op door het tonen van respect voor de Joodse gemeenschap. Hij was de eerste Iraanse monarch in 1400 jaar die in een synagoge bad tijdens zijn bezoek aan de Joodse gemeenschap in Isfahan.Deze daad versterkte het zelfrespect van de Iraanse Joden aanzienlijk en leidde ertoe dat Reza Shah onder hen hoog aangeschreven stond, na Cyrus de Grote.Door zijn hervormingen konden joden nieuwe beroepen uitoefenen en de getto’s verlaten.^[78] Er waren echter ook beweringen over anti-Joodse incidenten in Teheran in 1922 tijdens zijn bewind.^[79]Historisch gezien werden de term "Perzië" en zijn derivaten in de westerse wereld vaak gebruikt om naar Iran te verwijzen.In 1935 verzocht Reza Shah buitenlandse afgevaardigden en de Volkenbond om in formele correspondentie "Iran" - de naam die door de inheemse bevolking wordt gebruikt en die "Land van de Ariërs" betekent - over te nemen.Dit verzoek leidde tot een toenemend gebruik van ‘Iran’ in de westerse wereld, waardoor de gemeenschappelijke terminologie voor de Iraanse nationaliteit veranderde van ‘Perzisch’ in ‘Iraans’.Later, in 1959, verklaarde de regering van sjah Mohammad Reza Pahlavi, de zoon en opvolger van Reza Shah Pahlavi, dat zowel 'Perzië' als 'Iran' officieel door elkaar konden worden gebruikt.Desondanks bleef het gebruik van ‘Iran’ in het Westen vaker voorkomen.Op het gebied van buitenlandse zaken probeerde Reza Shah de buitenlandse invloed in Iran te verminderen.Hij ondernam belangrijke stappen, zoals het opzeggen van olieconcessies met de Britten en het zoeken naar allianties met landen als Turkije.Hij balanceerde de buitenlandse invloed, met name tussen Groot-Brittannië, de Sovjet-Unie en Duitsland.^[80] Zijn buitenlandse beleidsstrategieën stortten echter in met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog , wat leidde tot de Anglo-Sovjet-invasie van Iran in 1941 en zijn daaropvolgende gedwongen troonsafstand.^[81]