Ottomaans Hongarije was de zuidelijke en centrale delen van wat in de late middeleeuwen het koninkrijk Hongarije was geweest, en dat van 1541 tot 1699 werd veroverd en geregeerd door het Ottomaanse rijk. De Ottomaanse heerschappij besloeg bijna de hele regio van de Grote Hongaarse Laagvlakte (behalve de noordoostelijke delen) en Zuid-Transdanubië.Het gebied werd tussen 1521 en 1541 binnengevallen en gehecht aan het Ottomaanse rijk door sultan Suleiman de Grote. De noordwestelijke rand van het Hongaarse koninkrijk bleef onoverwonnen en erkende leden van het Huis van Habsburg als koningen van Hongarije, waardoor het de naam "Koninklijk Hongarije".De grens tussen de twee werd daarop de frontlinie in de Ottomaans-Habsburgse oorlogen gedurende de volgende 150 jaar.Na de nederlaag van de Ottomanen in de Grote Turkse Oorlog werd het grootste deel van Ottomaans Hongarije afgestaan ​​aan de Habsburgers onder het Verdrag van Karlowitz in 1699.Tijdens de periode van Ottomaanse overheersing was Hongarije voor administratieve doeleinden verdeeld in Eyalets (provincies), die verder werden onderverdeeld in Sanjaks.Het eigendom van een groot deel van het land werd verdeeld onder Ottomaanse soldaten en ambtenaren, waarbij ongeveer 20% van het grondgebied werd vastgehouden door de Ottomaanse staat.Als grensgebied was een groot deel van Ottomaans Hongarije zwaar versterkt met troepengarnizoenen.Omdat het economisch onderontwikkeld bleef, werd het een aanslag op de Ottomaanse hulpbronnen.Hoewel er enige immigratie was uit andere delen van het rijk en enkele bekeringen tot de islam, bleef het gebied grotendeels christelijk.De Ottomanen waren relatief religieus tolerant en door deze tolerantie kon het protestantisme gedijen, in tegenstelling tot Koninklijk Hongarije, waar de Habsburgers het onderdrukten.Tegen het einde van de 16e eeuw was ongeveer 90% van de bevolking protestant, voornamelijk calvinistisch.In deze tijd begon het grondgebied van het huidige Hongarije veranderingen te ondergaan als gevolg van de Ottomaanse bezetting.Uitgestrekte landerijen bleven onbewoond en bedekt met bossen.Uiterwaarden werden moerassen.Het leven van de bewoners aan de Ottomaanse kant was onveilig.Boeren vluchtten naar de bossen en moerassen en vormden guerrillabendes, bekend als de Hajdú-troepen.Uiteindelijk werd het grondgebied van het huidige Hongarije een aanslag op het Ottomaanse rijk, waarbij een groot deel van zijn inkomsten werd opgeslokt in het onderhoud van een lange keten van grensforten.Sommige delen van de economie floreerden echter.In de enorme onbevolkte gebieden fokten townships vee dat naar Zuid-Duitsland en Noord-Italië werd gedreven - in sommige jaren exporteerden ze 500.000 stuks vee.Wijn werd verhandeld naar Tsjechië, Oostenrijk en Polen.