In het Karpatenbekken begon de ijzertijd rond 800 vGT, toen een nieuwe bevolking het gebied binnentrok en bezit nam van de voormalige bevolkingscentra, versterkt door grondwerken.De nieuwe bevolking bestond mogelijk uit oude Iraanse stammen die zich hadden afgescheiden van de federatie van de stammen die onder de heerschappij van de Cimmeriërs leefden.^[1] Het waren nomaden in de paardensport en vormden de mensen van de Mezőcsát-cultuur die gereedschappen en wapens van ijzer gebruikten.Ze breidden hun heerschappij uit over wat nu de Grote Hongaarse Laagvlakte en de oostelijke delen van Transdanubië zijn.^[2]Rond 750 vGT bezetten mensen van de Hallstatt-cultuur geleidelijk de westelijke delen van Transdanubië, maar de eerdere bevolking van het gebied overleefde ook en dus bestonden de twee archeologische culturen eeuwenlang samen.De mensen van de Hallstatt-cultuur namen de vestingwerken van de voormalige bevolking over (bijvoorbeeld in Velem, Celldömölk, Tihany), maar ze bouwden ook nieuwe, omsloten door grondwerken (bijvoorbeeld in Sopron).De adel werd begraven in kamergraven bedekt met aarde.Sommige van hun nederzettingen langs de Amber Road ontwikkelden zich tot commerciële centra.^[1]