In mei 1967 verplaatste de Egyptische president Gamal Abdel Nasser zijn troepen naar het Sinaï-schiereiland, dicht bij de Israëlische grens.Geconfronteerd met de druk van de Arabische landen en de toegenomen verwachtingen van de Arabische militaire kracht, verzocht Nasser op 18 mei 1967 om de terugtrekking van de United Nations Emergency Force (UNEF) van de Egyptische grens met Israël in de Sinaï. Vervolgens blokkeerde Egypte de Israëlische toegang tot de Straat van Tiran. een stap die Israël als een oorlogsdaad beschouwde.Op 30 mei ondertekenden koning Hoessein van Jordanië en Nasser een Jordaans-Egyptisch defensiepact.Egypte plande aanvankelijk een aanval op Israël op 27 mei, maar annuleerde deze op het laatste moment.Op 5 juni lanceerde Israël een preventieve aanval op Egypte, waarbij Egyptische vliegvelden ernstig werden beschadigd en hun luchtmacht grotendeels werd vernietigd.Deze actie leidde tot de Israëlische bezetting van het Sinaï-schiereiland en de Gazastrook.Jordanië en Syrië, die de kant van Egypte kozen, gingen de oorlog in, maar kregen te maken met de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogvlakte.Een staakt-het-vuren, bemiddeld door de VN-Veiligheidsraad, werd tussen 7 en 10 juni door Egypte, Jordanië en Syrië aanvaard.De nederlaag in de oorlog van 1967 bracht Nasser ertoe op 9 juni af te treden en vicepresident Zakaria Mohieddin als zijn opvolger te benoemen.Nasser trok zijn ontslag echter in na wijdverbreide openbare demonstraties die hem steunden.Na de oorlog werden zeven hoge militaire officieren, waaronder minister van Oorlog Shams Badran, berecht.Veldmaarschalk Abdel-Hakim Amer, de opperbevelhebber van de strijdkrachten, werd gearresteerd en zou in augustus tijdens hechtenis zelfmoord hebben gepleegd.