In het voorjaar van 498 vGT vertrok een Atheense strijdmacht van twintig triremen, vergezeld van vijf uit Eretria, naar Ionië.Ze sloten zich aan bij de belangrijkste Ionische strijdmacht nabij Efeze.Aristagoras weigerde persoonlijk de strijdmacht te leiden en benoemde zijn broer Charopinus en een andere Milesiër, Hermophantus, tot generaals.Deze strijdmacht werd vervolgens door de Efeziërs door de bergen naar Sardis, de satraaphoofdstad van Artaphernes, geleid.De Grieken betrapten de Perzen onbewust en waren in staat de benedenstad te veroveren.Artaphernes bezette de citadel echter nog steeds met een aanzienlijk aantal mannen.De benedenstad vatte vervolgens per ongeluk vlam, suggereert Herodotus, die zich snel verspreidde.De Perzen in de citadel, omringd door een brandende stad, kwamen naar de marktplaats van Sardis, waar ze met de Grieken vochten en hen terugduwden.De Grieken, gedemoraliseerd, trokken zich vervolgens terug uit de stad en begonnen terug te keren naar Efeze.Herodotus meldt dat toen Darius hoorde van de verbranding van Sardis, hij wraak zwoer op de Atheners (nadat hij had gevraagd wie ze inderdaad waren), en een dienaar de opdracht gaf hem elke dag drie keer aan zijn gelofte te herinneren: "Meester, denk aan de Atheners".