De Slag bij Salamis, uitgevochten in 480 vGT in de zeestraat tussen het vasteland van Griekenland en het eiland Salamis, was een cruciaal zeeconflict tijdens de tweede Perzische invasie van Griekenland, geleid door koning Xerxes van het Achaemenidische rijk .In deze strijd versloegen de Griekse stadstaten, onder het strategische bevel van de Atheense generaal Themistocles, op beslissende wijze de grotere Perzische vloot, wat een belangrijk keerpunt markeerde in de Grieks-Perzische oorlogen.In de aanloop naar Salamis probeerden de Grieken de Perzische opmars bij Thermopylae en Artemisium een ​​halt toe te roepen.Ondanks hevig verzet werden de Grieken overweldigd bij Thermopylae en leden ze zware verliezen bij Artemisium, wat leidde tot tactische terugtrekkingen.Door de val van deze posities konden de Perzen een groot deel van Centraal-Griekenland onder de voet lopen en Phocis, Boeotië, Attica en Euboea veroveren.Als reactie hierop consolideerden de Griekse troepen zich op de landengte van Korinthe, terwijl hun marine zich hergroepeerde in Salamis.Themistocles, die de nadelige positie van de Grieken begreep, bedacht een plan om de Perzische marine naar de nauwe zeestraat van Salamis te lokken.Hij stuurde een bericht naar Xerxes waarin hij ten onrechte beweerde dat de Griekse vloot gefragmenteerd en kwetsbaar was, wat de Perzische koning ertoe aanzette een beslissende zeeslag te zoeken.De beperkte wateren van Salamis hinderden de grotere Perzische vloot, waardoor effectief manoeuvreren werd verhinderd en wanorde werd veroorzaakt.De Griekse vloot, die beter geschikt was voor gevechten van dichtbij in zulke krappe omstandigheden, profiteerde van deze desorganisatie en behaalde een klinkende overwinning.Na de nederlaag bij Salamis trok Xerxes zich terug naar Azië en liet een contingent onder Mardonius achter om de verovering voort te zetten.Het daaropvolgende jaar waren er echter nog meer Griekse overwinningen bij Plataea en Mycale, waar de overblijfselen van de Perzische strijdkrachten werden verslagen.Deze veldslagen maakten effectief een einde aan de Perzische pogingen om het Griekse vasteland te annexeren en veranderden het momentum van het conflict, waardoor Griekse stadstaten een agressiever standpunt konden innemen in de aanhoudende oorlogen.De overwinning bij Salamis verijdelde niet alleen de dreiging van de Perzische marine, maar behield ook de Griekse onafhankelijkheid en beïnvloedde het toekomstige traject van de westerse beschaving, waardoor het strategische belang van zeemacht en tactisch vernuft werd versterkt.