Het is duidelijk dat de gedemoraliseerde en vermoeide Grieken geen partij waren voor de Perzen , en volledig op de vlucht werden geslagen in de strijd die bij Efeze volgde.Velen werden gedood, waaronder de Eretrische generaal Eualcides.De Ioniërs die aan de strijd ontsnapten, trokken naar hun eigen steden, terwijl de overgebleven Atheners en Eretriërs erin slaagden terug te keren naar hun schepen en terugzeilden naar Griekenland.De Atheners beëindigden nu hun bondgenootschap met de Ioniërs, aangezien de Perzen allesbehalve de gemakkelijke prooi waren gebleken die Aristagoras had beschreven.De Ioniërs bleven echter toegewijd aan hun rebellie en de Perzen leken hun overwinning bij Efeze niet voort te zetten.Vermoedelijk waren deze ad-hoctroepen niet uitgerust om een ​​van de steden te belegeren.Ondanks de nederlaag bij Efeze verspreidde de opstand zich feitelijk verder.De Ioniërs stuurden mannen naar de Hellespont en Propontis en veroverden Byzantium en de andere nabijgelegen steden.Ze haalden ook de Cariërs over om zich bij de opstand aan te sluiten.Bovendien kwamen de koninkrijken van Cyprus, toen ze de verspreiding van de opstand zagen, ook in opstand tegen de Perzische overheersing, zonder enige overreding van buitenaf.De slag bij Efeze had dus geen grote invloed op de opstand.