De verdrijving van de Acadiërs, ook wel bekend als de Grote Omwenteling, de Grote Verdrijving, de Grote Deportatie en de Deportatie van de Acadiërs, was de gedwongen verwijdering door de Britten van het Acadische volk uit de huidige Canadese maritieme provincies Nova Scotia. New Brunswick, Prince Edward Island en het noorden van Maine - delen van een gebied dat historisch bekend staat als Acadia, met de dood van duizenden mensen tot gevolg.De verdrijving (1755–1764) vond plaats tijdens de Franse en Indische Oorlog (het Noord-Amerikaanse theater van de Zevenjarige Oorlog ) en maakte deel uit van de Britse militaire campagne tegen Nieuw-Frankrijk.De Britten deporteerden eerst Acadians naar de dertien koloniën en na 1758 vervoerden ze nog meer Acadians naar Groot-Brittannië en Frankrijk.In totaal werden van de 14.100 Acadiërs in de regio ongeveer 11.500 Acadiërs gedeporteerd.Een volkstelling van 1764 geeft aan dat 2.600 Acadiërs in de kolonie bleven nadat ze aan gevangenneming waren ontsnapt.