Sviatoslavs korte verblijf in het zuiden wekte bij hem het verlangen op om deze vruchtbare en rijke landen te veroveren.In dit voornemen werd hij blijkbaar aangemoedigd door de voormalige Byzantijnse gezant Kalokyros, die de keizerskroon voor zichzelf begeerde.Dus nadat hij de Pechenegs had verslagen, richtte hij onderkoningen op om Rusland tijdens zijn afwezigheid te regeren en richtte hij zijn blik weer naar het zuiden.In de zomer van 969 keerde Sviatoslav met kracht terug naar Bulgarije , vergezeld van geallieerde Pecheneg- en Magyaarse contingenten.Tijdens zijn afwezigheid was Pereyaslavets teruggevonden door Boris II;de Bulgaarse verdedigers vochten vastberaden, maar Sviatoslav bestormde de stad.Daarna capituleerden Boris en Roman, en de Rus vestigde snel de controle over Oost- en Noord-Bulgarije, door garnizoenen te plaatsen in Dorostolon en de Bulgaarse hoofdstad Preslav.Daar bleef Boris wonen en oefende hij nominaal gezag uit als vazal van Sviatoslav.In werkelijkheid was hij niet veel meer dan een boegbeeld, dat werd vastgehouden om de Bulgaarse wrok en reactie op de aanwezigheid van de Rus te verminderen.Sviatoslav lijkt succesvol te zijn geweest in het werven van Bulgaarse steun.Bulgaarse soldaten sloten zich in aanzienlijke aantallen bij zijn leger aan, deels verleid door de vooruitzichten op buit, maar ook verleid door Sviatoslavs anti-Byzantijnse plannen en waarschijnlijk verzacht door een gedeeld Slavisch erfgoed.De heerser van de Rus zelf zorgde ervoor zijn nieuwe onderdanen niet van zich te vervreemden: hij verbood zijn leger het platteland te plunderen of steden te plunderen die zich vreedzaam overgaven.Het plan van Nikephoros had dus een averechts effect gehad: in plaats van een zwak Bulgarije was er een nieuwe en oorlogszuchtige natie gesticht aan de noordgrens van het rijk, en Sviatoslav toonde zich van plan zijn opmars zuidwaarts naar Byzantium voort te zetten.