De Bulgaarse staat bestond vóór de vorming van het Bulgaarse volk.Vóór de oprichting van de Bulgaarse staat hadden de Slaven zich vermengd met de inheemse Thracische bevolking.De bevolking en de dichtheid van de nederzettingen namen na 681 toe en de verschillen tussen de individuele Slavische stammen verdwenen geleidelijk naarmate de communicatie tussen de regio's van het land regelmatig werd.In de tweede helft van de 9e eeuw hadden Bulgaren en Slaven, en geromaniseerde of gehelleniseerde Thraciërs bijna twee eeuwen samengewoond en de talrijke Slaven waren goed op weg om de Thraciërs en de Bulgaren te assimileren.Veel Bulgaren waren al begonnen de Slavische Oud-Bulgaarse taal te gebruiken, terwijl de Bulgaarse taal van de heersende kaste geleidelijk uitstierf, waardoor alleen bepaalde woorden en zinsneden overbleven. De kerstening van Bulgarije, de oprichting van het Oud-Bulgaars als taal van de staat en de kerk onder Boris I en de creatie van het Cyrillische schrift in het land waren het belangrijkste middel voor de uiteindelijke vorming van de Bulgaarse natie in de 9e eeuw;dit omvatte Macedonië, waar de Bulgaarse khan, Kuber, een staat vestigde die parallel bestond met het Bulgaarse rijk van Khan Asparuh.De nieuwe religie bracht een verpletterende slag toe aan de privileges van de oude Bulgaarse aristocratie;Ook spraken veel Bulgaren tegen die tijd vermoedelijk Slavisch.Boris I maakte er een nationaal beleid van om de leer van het christendom , dat noch Slavische noch Bulgaarse oorsprong had, te gebruiken om ze samen te binden in één enkele cultuur.Als gevolg hiervan waren de Bulgaren tegen het einde van de 9e eeuw één Slavische nationaliteit geworden met etnisch bewustzijn dat zou overleven in triomf en tragedie.