Tweede kruistocht

De Tweede Kruistocht werd gestart als reactie op de val van het graafschap Edessa in 1144 door de troepen van Zengi.Het graafschap was gesticht tijdens de Eerste Kruistocht (1096–1099) door koning Boudewijn I van Jeruzalem in 1098. Hoewel het de eerste kruisvaardersstaat was die werd gesticht, was het ook de eerste die viel.De Tweede Kruistocht werd aangekondigd door paus Eugenius III en was de eerste van de kruistochten die werd geleid door Europese koningen, namelijk Lodewijk VII van Frankrijk en Conrad III van Duitsland, met hulp van een aantal andere Europese edelen.De legers van de twee koningen marcheerden afzonderlijk door Europa.Nadat ze Byzantijns grondgebied waren overgestoken naar Anatolië, werden beide legers afzonderlijk verslagen door de Seltsjoeken .De belangrijkste westerse christelijke bron, Odo van Deuil, en Syrisch-christelijke bronnen beweren dat de Byzantijnse keizer Manuel I Komnenos in het geheim de voortgang van de kruisvaarders belemmerde, met name in Anatolië, waar hij naar verluidt opzettelijk Turken zou hebben bevolen hen aan te vallen.Deze vermeende sabotage van de kruistocht door de Byzantijnen was echter waarschijnlijk verzonnen door Odo, die het rijk als een obstakel zag, en bovendien had keizer Manuel daar geen politieke reden voor.Louis en Conrad en de overblijfselen van hun legers bereikten Jeruzalem en namen in 1148 deel aan een onverstandige aanval op Damascus, die eindigde in hun terugtocht.Uiteindelijk was de kruistocht in het oosten een mislukking voor de kruisvaarders en een overwinning voor de moslims.Het zou uiteindelijk een belangrijke invloed hebben op de val van Jeruzalem en aanleiding geven tot de Derde Kruistocht aan het einde van de 12e eeuw.Terwijl de Tweede Kruistocht zijn doelen in het Heilige Land niet bereikte, zagen kruisvaarders elders wel overwinningen.De belangrijkste hiervan kwamen in 1147 tot een gecombineerde strijdmacht van 13.000 Vlaamse, Friese, Normandische, Engelse, Schotse en Duitse kruisvaarders. Reizend van Engeland, per schip, naar het Heilige Land, stopte het leger en hielp de kleinere (7.000) Portugees leger bij de verovering van Lissabon , waarbij de Moorse inzittenden worden verdreven.