De monastieke
Hospitaalridders- orde werd gecreëerd na de
Eerste Kruistocht door de zalige Gerard de Martigues wiens rol als stichter werd bevestigd door de pauselijke bul Pie postulatio voluntatis uitgegeven door paus Paschalis II in 1113. Gerard verwierf grondgebied en inkomsten voor zijn orde in het hele Koninkrijk van Jeruzalem en verder.Onder zijn opvolger, Raymond du Puy, werd het oorspronkelijke hospice uitgebreid tot een ziekenboeg nabij de Heilig Grafkerk in Jeruzalem.Aanvankelijk zorgde de groep voor pelgrims in Jeruzalem, maar het bevel breidde zich al snel uit om pelgrims te voorzien van een gewapende escorte voordat het uiteindelijk een belangrijke militaire macht werd.Zo werd de Orde van Sint-Jan ongemerkt militaristisch zonder haar charitatieve karakter te verliezen.Raymond du Puy, die Gerard opvolgde als Master of the Hospital in 1118, organiseerde een militie van de leden van de orde en verdeelde de orde in drie rangen: ridders, strijders en aalmoezeniers.Raymond bood de dienst van zijn gewapende troepen aan Boudewijn II van Jeruzalem aan, en de orde nam vanaf dat moment als militaire orde deel aan de kruistochten, waarbij hij zich met name onderscheidde tijdens het beleg van Ascalon van 1153. In 1130 gaf paus Innocentius II het bevel zijn wapen, een zilveren kruis in een veld van rood (gueulles).